می‌‌زند بر تن ز سوی لامکان ** می‌‌نگنجد در فلک خورشید جان‌‌

ذکر دانش خرگوش و بیان فضیلت و منافع دانستن‌‌

این سخن پایان ندارد هوش دار ** گوش سوی قصه‌‌ی خرگوش دار

گوش خر بفروش و دیگر گوش خر ** کاین سخن را در نیابد گوش خر

رو تو روبه بازی خرگوش بین ** مکر و شیر اندازی خرگوش بین‌‌

خاتم ملک سلیمان است علم ** جمله عالم صورت و جان است علم‌‌ 1030

آدمی را زین هنر بی‌‌چاره گشت ** خلق دریاها و خلق کوه و دشت‌‌

زو پلنگ و شیر ترسان همچو موش ** زو نهنگ و بحر در صفرا و جوش‌‌

زو پری و دیو ساحلها گرفت ** هر یکی در جای پنهان جا گرفت‌‌

آدمی را دشمن پنهان بسی است ** آدمی با حذر عاقل کسی است‌‌

خلق پنهان زشتشان و خوبشان ** می‌‌زند در دل بهر دم کوبشان‌‌ 1035

بهر غسل ار در روی در جویبار ** بر تو آسیبی زند در آب خار

گر چه پنهان خار در آب است پست ** چون که در تو می‌‌خلد دانی که هست‌‌

خار خار وحیها و وسوسه ** از هزاران کس بود نی یک کسه‌‌

باش تا حسهای تو مبدل شود ** تا ببینیشان و مشکل حل شود

تا سخنهای کیان رد کرده‌‌ای ** تا کیان را سرور خود کرده‌‌ای‌‌ 1040

باز طلبیدن نخجیران از خرگوش سر اندیشه‌‌ی او را

بعد از آن گفتند کای خرگوش چست ** در میان آر آن چه در ادراک تست‌‌

ای که با شیری تو در پیچیده‌‌ای ** باز گو رایی که اندیشیده‌‌ای‌‌

مشورت ادراک و هشیاری دهد ** عقلها مر عقل را یاری دهد

گفت پیغمبر بکن ای رایزن ** مشورت کالمستشار موتمن‌‌

منع کردن خرگوش راز را از ایشان‌‌

گفت هر رازی نشاید باز گفت ** جفت طاق آید گهی گه طاق جفت‌‌ 1045

از صفا گر دم زنی با آینه ** تیره گردد زود با ما آینه‌‌

در بیان این سه کم جنبان لبت ** از ذهاب و از ذهب وز مذهبت‌‌

کین سه را خصم است بسیار و عدو ** در کمینت ایستد چون داند او

ور بگویی با یکی دو الوداع ** کل سر جاوز الاثنین شاع‌‌

گر دو سه پرنده را بندی به هم ** بر زمین مانند محبوس از الم‌‌ 1050