چون تو در قرآن حق بگریختی ** با روان انبیا آمیختی‌‌

هست قرآن حالهای انبیا ** ماهیان بحر پاک کبریا

ور بخوانی و نه‌‌ای قرآن پذیر ** انبیا و اولیا را دیده گیر

ور پذیرایی چو بر خوانی قصص ** مرغ جانت تنگ آید در قفص‌‌ 1540

مرغ کاو اندر قفس زندانی است ** می‌‌نجوید رستن از نادانی است‌‌

روحهایی کز قفسها رسته‌‌اند ** انبیای رهبر شایسته‌‌اند

از برون آوازشان آید ز دین ** که ره رستن ترا این است این‌‌

ما به دین رستیم زین ننگین قفس ** جز که این ره نیست چاره‌‌ی این قفس‌‌

خویش را رنجور سازی زار زار ** تا ترا بیرون کنند از اشتهار 1545

که اشتهار خلق بند محکم است ** در ره این از بند آهن کی کم است‌‌

قصه‌‌ی بازرگان که طوطی محبوس او او را پیغام داد به طوطیان هندوستان هنگام رفتن به تجارت‌‌

بود بازرگانی او را طوطیی ** در قفس محبوس زیبا طوطیی‌‌

چون که بازرگان سفر را ساز کرد ** سوی هندستان شدن آغاز کرد

هر غلام و هر کنیزک را ز جود ** گفت بهر تو چه آرم گوی زود

هر یکی از وی مرادی خواست کرد ** جمله را وعده بداد آن نیک مرد 1550

گفت طوطی را چه خواهی ارمغان ** کارمت از خطه‌‌ی هندوستان‌‌

گفتش آن طوطی که آن جا طوطیان ** چون ببینی کن ز حال من بیان‌‌

کان فلان طوطی که مشتاق شماست ** از قضای آسمان در حبس ماست‌‌

بر شما کرد او سلام و داد خواست ** وز شما چاره و ره ارشاد خواست‌‌

گفت می‌‌شاید که من در اشتیاق ** جان دهم اینجا بمیرم در فراق‌‌ 1555

این روا باشد که من در بند سخت ** گه شما بر سبزه گاهی بر درخت‌‌

این چنین باشد وفای دوستان ** من در این حبس و شما در بوستان‌‌

یاد آرید ای مهان زین مرغ زار ** یک صبوحی در میان مرغزار

یاد یاران یار را میمون بود ** خاصه کان لیلی و این مجنون بود

ای حریفان بت موزون خود ** من قدحها می‌‌خورم پر خون خود 1560

یک قدح می نوش کن بر یاد من ** گر همی‌‌خواهی که بدهی داد من‌‌