گرنه نامعقول بودی این مزه ** کی بدی حاجت به چندین معجزه‌‌

هر چه معقول است عقلش می‌‌خورد ** بی‌‌بیان معجزه بی‌‌جر و مد

این طریق بکر نامعقول بین ** در دل هر مقبلی مقبول بین‌‌ 2145

همچنان کز بیم آدم دیو و دد ** در جزایر در رمیدند از حسد

هم ز بیم معجزات انبیا ** سر کشیده منکران زیر گیا

تا به ناموس مسلمانی زی‌‌اند ** در تسلس تا ندانی که کی‌‌اند

همچو قلابان بر آن نقد تباه ** نقره می‌‌مالند و نام پادشاه‌‌

ظاهر الفاظشان توحید و شرع ** باطن آن همچو در نان تخم صرع‌‌ 2150

فلسفی را زهره نی تا دم زند ** دم زند دین حقش بر هم زند

دست و پای او جماد و جان او ** هر چه گوید آن دو در فرمان او

با زبان گر چه که تهمت می‌‌نهند ** دست و پاهاشان گواهی می‌‌دهند

اظهار معجزه‌‌ی پیغامبر علیه السلام به سخن آمدن سنگ ریزه در دست ابو جهل و گواهی دادن سنگ ریزه بر حقیقت محمد علیه الصلاة و السلام‌‌

سنگها اندر کف بو جهل بود ** گفت ای احمد بگو این چیست زود

گر رسولی چیست در مشتم نهان ** چون خبر داری ز راز آسمان‌‌ 2155

گفت چون خواهی بگویم کان چهاست ** یا بگویند آن که ما حقیم و راست‌‌

گفت بو جهل این دوم نادرتر است ** گفت آری حق از آن قادرتر است‌‌

از میان مشت او هر پاره سنگ ** در شهادت گفتن آمد بی‌‌درنگ‌‌

لا إله گفت و إلا الله گفت ** گوهر احمد رسول الله سفت‌‌

چون شنید از سنگها بو جهل این ** زد ز خشم آن سنگها را بر زمین‌‌ 2160

بقیه‌‌ی قصه‌‌ی مطرب و پیغام رسانیدن عمر به او آن چه هاتف آواز داد

باز گرد و حال مطرب گوش دار ** ز آن که عاجز گشت مطرب ز انتظار

بانگ آمد مر عمر را کای عمر ** بنده‌‌ی ما را ز حاجت باز خر

بنده‌‌ای داریم خاص و محترم ** سوی گورستان تو رنجه کن قدم‌‌

ای عمر برجه ز بیت المال عام ** هفت صد دینار در کف نه تمام‌‌

پیش او بر کای تو ما را اختیار ** این قدر بستان کنون معذور دار 2165

این قدر از بهر ابریشم بها ** خرج کن چون خرج شد اینجا بیا

پس عمر ز آن هیبت آواز جست ** تا میان را بهر این خدمت ببست‌‌