موسی و فرعون معنی را رهی ** ظاهر آن ره دارد و این بی‌‌رهی‌‌

روز موسی پیش حق نالان شده ** نیم شب فرعون گریان آمده‌‌

کاین چه غل است ای خدا بر گردنم ** ور نه غل باشد که گوید من منم‌‌

ز آن که موسی را منور کرده‌‌ای ** مر مرا ز آن هم مکدر کرده‌‌ای‌‌ 2450

ز آن که موسی را تو مه رو کرده‌‌ای ** ماه جانم را سیه رو کرده‌‌ای‌‌

بهتر از ماهی نبود استاره‌‌ام ** چون خسوف آمد چه باشد چاره‌‌ام‌‌

نوبتم گر رب و سلطان می‌‌زنند ** مه گرفت و خلق پنگان می‌‌زنند

می‌‌زنند آن طاس و غوغا می‌‌کنند ** ماه را ز آن زخمه رسوا می‌‌کنند

من که فرعونم ز شهرت وای من ** زخم طاس آن ربی الاعلای من‌‌ 2455

خواجه‌‌تاشانیم اما تیشه‌‌ات ** می‌‌شکافد شاخ را در بیشه‌‌ات‌‌

باز شاخی را موصل می‌‌کند ** شاخ دیگر را معطل می‌‌کند

شاخ را بر تیشه دستی هست نی ** هیچ شاخ از دست تیشه جست نی‌‌

حق آن قدرت که آن تیشه تراست ** از کرم کن این کژیها را تو راست‌‌

باز با خود گفته فرعون ای عجب ** من نه در یا ربناام جمله شب‌‌ 2460

در نهان خاکی و موزون می‌‌شوم ** چون به موسی می‌‌رسم چون می‌‌شوم‌‌

رنگ زر قلب ده‌‌تو می‌‌شود ** پیش آتش چون سیه رو می‌‌شود

نی که قلب و قالبم در حکم اوست ** لحظه‌‌ای مغزم کند یک لحظه پوست‌‌

سبز گردم چون که گوید کشت باش ** زرد گردم چون که گوید زشت باش‌‌

لحظه‌‌ای ماهم کند یک دم سیاه ** خود چه باشد غیر این کار اله‌‌ 2465

پیش چوگانهای حکم کن فکان ** می‌‌دویم اندر مکان و لامکان‌‌

چون که بی‌‌رنگی اسیر رنگ شد ** موسیی با موسیی در جنگ شد

چون به بی‌‌رنگی رسی کان داشتی ** موسی و فرعون دارند آشتی‌‌

گر ترا آید بر این نکته سؤال ** رنگ کی خالی بود از قیل و قال‌‌

این عجب کاین رنگ از بی‌‌رنگ خاست ** رنگ با بی‌‌رنگ چون در جنگ خاست‌‌ 2470

چون که روغن را ز آب اسرشته‌‌اند ** آب با روغن چرا ضد گشته‌‌اند