English    Türkçe    فارسی   

1
266-290

  • گفته اینک ما بشر ایشان بشر ** ما و ایشان بسته‌‌ی خوابیم و خور
  • این ندانستند ایشان از عمی ** هست فرقی در میان بی‌‌منتها
  • هر دو گون زنبور خوردند از محل ** لیک شد ز ان نیش و زین دیگر عسل‌‌
  • هر دو گون آهو گیا خوردند و آب ** زین یکی سرگین شد و ز ان مشک ناب‌‌
  • هر دو نی خوردند از یک آب خور ** این یکی خالی و آن پر از شکر 270
  • صد هزاران این چنین اشباه بین ** فرقشان هفتاد ساله راه بین‌‌
  • این خورد گردد پلیدی زو جدا ** آن خورد گردد همه نور خدا
  • این خورد زاید همه بخل و حسد ** و آن خورد زاید همه نور احد
  • این زمین پاک و ان شوره ست و بد ** این فرشته‌‌ی پاک و ان دیو است و دد
  • هر دو صورت گر بهم ماند رواست ** آب تلخ و آب شیرین را صفاست‌‌ 275
  • جز که صاحب ذوق کی شناسد بیاب ** او شناسد آب خوش از شوره آب‌‌
  • سحر را با معجزه کرده قیاس ** هر دو را بر مکر پندارد اساس‌‌
  • ساحران موسی از استیزه را ** بر گرفته چون عصای او عصا
  • زین عصا تا آن عصا فرقی است ژرف ** زین عمل تا آن عمل راهی شگرف‌‌
  • لعنة الله این عمل را در قفا ** رحمه الله آن عمل را در وفا 280
  • کافران اندر مری بوزینه طبع ** آفتی آمد درون سینه طبع‌‌
  • هر چه مردم می‌‌کند بوزینه هم ** آن کند کز مرد بیند دم‌‌به‌‌دم‌‌
  • او گمان برده که من کژدم چو او ** فرق را کی داند آن استیزه رو
  • این کند از امر و او بهر ستیز ** بر سر استیزه رویان خاک ریز
  • آن منافق با موافق در نماز ** از پی استیزه آید نی نیاز 285
  • در نماز و روزه و حج و زکات ** با منافق مومنان در برد و مات‌‌
  • مومنان را برد باشد عاقبت ** بر منافق مات اندر آخرت‌‌
  • گر چه هر دو بر سر یک بازی‌‌اند ** هر دو با هم مروزی و رازی‌‌اند
  • هر یکی سوی مقام خود رود ** هر یکی بر وفق نام خود رود
  • مومنش خوانند جانش خوش شود ** ور منافق تیز و پر آتش شود 290