English    Türkçe    فارسی   

1
3273-3297

  • آن چنان که پرتو جان بر تن است ** پرتو ابدال بر جان من است‌‌
  • As the beam of the spirit falls on the body, so fall the beams of the Abdál on my soul.
  • جان جان چون واکشد پا را ز جان ** جان چنان گردد که بی‌‌جان تن بدان‌‌
  • When the Soul of the soul withdraws from the soul, the soul becomes even as the soulless (lifeless) body. Know (this for sure)!
  • سر از آن رو می‌‌نهم من بر زمین ** تا گواه من بود در روز دین‌‌ 3275
  • For that reason I am laying my head (humbly) on the earth, so that she (the earth) may be my witness on the Day of Judgement.
  • یوم دین که زلزلت زلزالها ** این زمین باشد گواه حالها
  • On the Day of Judgement, when she shall be made to quake mightily, this earth will bear witness to all that passed (in and from us);
  • کاو تحدث جهرة أخبارها ** در سخن آید زمین و خاره‌‌ها
  • For she will plainly declare what she knows: earth and rocks will begin to speak.
  • فلسفی منکر شود در فکر و ظن ** گو برو سر را بر آن دیوار زن‌‌
  • The philosopher, in his (vain) thought and opinion, becomes disbelieving: bid him go and dash his head against that wall!
  • نطق آب و نطق خاک و نطق گل ** هست محسوس حواس اهل دل‌‌
  • The speech of water, the speech of earth, and the speech of mud are apprehended by the senses of them that have hearts (the mystics).
  • فلسفی کاو منکر حنانه است ** از حواس اولیا بیگانه است‌‌ 3280
  • The philosopher who disbelieves in the moaning pillar is a stranger to the senses of the saints.
  • گوید او که پرتو سودای خلق ** بس خیالات آورد در رای خلق‌‌
  • He says that the beam (influence) of melancholia brings many phantasies into people's minds.
  • بلکه عکس آن فساد و کفر او ** این خیال منکری را زد بر او
  • Nay, but the reflexion of his wickedness and infidelity cast this idle fancy of scepticism upon him.
  • فلسفی مر دیو را منکر شود ** در همان دم سخره‌‌ی دیوی بود
  • The philosopher comes to deny the existence of the Devil, and at the same time he is possessed by a devil.
  • گر ندیدی دیو را خود را ببین ** بی‌‌جنون نبود کبودی بر جبین‌‌
  • If thou hast not seen the Devil, behold thyself: without diabolic possession there is no blueness in the forehead.
  • هر که را در دل شک و پیچانی است ** در جهان او فلسفی پنهانی است‌‌ 3285
  • Whosoever hath doubt and perplexity in his heart, he in this world is a secret philosopher.
  • می‌‌نماید اعتقاد و گاه گاه ** آن رگ فلسف کند رویش سیاه‌‌
  • He is professing firm belief, but some time or other that philosophical vein will blacken his face (bring him to shame).
  • الحذر ای مومنان کان در شماست ** در شما بس عالم بی‌‌منتهاست‌‌
  • Take care, O ye Faithful! for that (vein) is in you: in you is many an infinite world.
  • جمله هفتاد و دو ملت در تو است ** وه که روزی آن بر آرد از تو دست‌‌
  • In thee are all the two-and-seventy sects: woe (to thee) if one day they gain the upper hand over thee.
  • هر که او را برگ آن ایمان بود ** همچو برگ از بیم این لرزان بود
  • From fear of this, every one who has the fortune (barg) of (holding) that Faith (Islam) is trembling like a leaf (barg).
  • بر بلیس و دیو از آن خندیده‌‌ای ** که تو خود را نیک مردم دیده‌‌ای‌‌ 3290
  • Thou hast laughed at Iblís and the devils because thou hast regarded thyself as a good man.
  • چون کند جان باژگونه پوستین ** چند واویلا بر آید اهل دین
  • When the soul shall turn its coat inside out (and be revealed as it really is), how many a “Woe is me” will arise from the followers of the (Mohammedan) Religion!
  • بر دکان هر زرنما خندان شده ست ** ز آنکه سنگ امتحان پنهان شده ست‌‌
  • On the counter (of the shop) everything (every gilded coin) that looks like gold is smiling, because the touchstone is out of sight.
  • پرده ای ستار از ما بر مگیر ** باش اندر امتحان ما مجیر
  • O Coverer (of faults), do not lift up the veil from us, be a protector to us in our test (on the Day of Judgement).
  • قلب پهلو می‌‌زند با زر به شب ** انتظار روز می‌‌دارد ذهب‌‌
  • At night the false coin jostles (in rivalry) with the gold: the gold is waiting for day.
  • با زبان حال زر گوید که باش ** ای مزور تا بر آید روز فاش‌‌ 3295
  • With the tongue of its (inward) state the gold says, “Wait, O tinselled one, till day rises clear.”
  • صد هزاران سال ابلیس لعین ** بود ز ابدال و امیر المؤمنین‌‌
  • Hundreds of thousands of years the accursed Iblís was a saint and the prince of true believers;
  • پنجه زد با آدم از نازی که داشت ** گشت رسوا همچو سرگین وقت چاشت‌‌
  • On account of the pride which he had, he grappled with Adam and was put to shame, like dung at morning tide.
  • دعا کردن بلعم باعور که موسی و قومش را از این شهر که حصار داده‌‌اند بی‌‌مراد باز گردان‌‌
  • How Bal‘am son of Bá‘úr prayed (to God), saying, “Cause Moses and his people to turn back, without having gained their desire, from this city which they have besieged and how his prayer was granted.”