خار خار دو فرشته هم نهشت ** تا که تخم خویش بینی را نکشت‌‌

خار خار دو فرشته هم نهشت ** تا که تخم خویش بینی را نکشت‌‌ 3420

پس همی‌‌گفتند کای ارکانیان ** بی‌‌خبر از پاکی روحانیان‌‌

ما بر این گردون تتقها می‌‌تنیم ** بر زمین آییم و شادروان زنیم‌‌

عدل توزیم و عبادت آوریم ** باز هر شب سوی گردون بر پریم‌‌

تا شویم اعجوبه‌‌ی دور زمان ** تا نهیم اندر زمین امن و امان‌‌

آن قیاس حال گردون بر زمین ** راست ناید فرق دارد در کمین‌‌ 3425

در بیان آن که حال خود و مستی خود پنهان باید داشت از جاهلان‌‌

بشنو الفاظ حکیم پرده‌‌ای ** سر همانجا نه که باده خورده‌‌ای‌‌

چون که از میخانه مستی ضال شد ** تسخر و بازیچه‌‌ی اطفال شد

می‌‌فتد او سو به سو بر هر رهی ** در گل و می‌‌خنددش هر ابلهی‌‌

او چنین و کودکان اندر پی‌‌اش ** بی‌‌خبر از مستی و ذوق می‌‌اش‌‌

خلق اطفال‌‌اند جز مست خدا ** نیست بالغ جز رهیده از هوا 3430

گفت دنیا لعب و لهو است و شما ** کودکید و راست فرماید خدا

از لعب بیرون نرفتی کودکی ** بی‌‌ذکات روح کی باشد ذکی‌‌

چون جماع طفل دان این شهوتی ** که همی‌‌رانند اینجا ای فتی‌‌

آن جماع طفل چه بود بازیی ** با جماع رستمی و غازیی‌‌

جنگ خلقان همچو جنگ کودکان ** جمله بی‌‌معنی و بی‌‌مغز و مهان‌‌ 3435

جمله با شمشیر چوبین جنگشان ** جمله در لاینفعی آهنگشان‌‌

جمله‌‌شان گشته سواره بر نیی ** کاین براق ماست یا دلدل پیی‌‌

حامل‌‌اند و خود ز جهل افراشته ** راکب و محمول ره پنداشته‌‌

باش تا روزی که محمولان حق ** اسب تازان بگذرند از نه طبق‌‌

تعرج الروح إلیه و الملک ** من عروج الروح یهتز الفلک‌‌ 3440

همچو طفلان جمله‌‌تان دامن سوار ** گوشه‌‌ی دامن‌‌گرفته اسب‌‌وار

از حق إن الظن لا يغنی رسید ** مرکب ظن بر فلک‌‌ها کی دوید

اغلب الظنین فی ترجیح ذا ** لا تماری الشمس فی توضیحها

آن گهی بینید مرکبهای خویش ** مرکبی سازیده‌‌اید از پای خویش‌‌