خواهد آن رحمت بتابد بر همه ** بر بد و نیک از عموم مرحمه‌‌

حق همی‌‌خواهد که هر میر و اسیر ** با رجا و خوف باشند و حذیر 3615

این رجا و خوف در پرده بود ** تا پس این پرده پرورده شود

چون دریدی پرده کو خوف و رجا ** غیب را شد کر و فری بر ملا

بر لب جو برد ظنی یک فتا ** که سلیمان است ماهی‌‌گیر ما

گر وی است این از چه فرد است و خفی است ** ور نه سیمای سلیمانیش چیست‌‌

اندر این اندیشه می‌‌بود او دو دل ** تا سلیمان گشت شاه و مستقل‌‌ 3620

دیو رفت از ملک و تخت او گریخت ** تیغ بختش خون آن شیطان بریخت‌‌

کرد در انگشت خود انگشتری ** جمع آمد لشکر دیو و پری‌‌

آمدند از بهر نظاره رجال ** در میانشان آن که بد صاحب خیال‌‌

چون در انگشتش بدید انگشتری ** رفت اندیشه و تحری یک سری‌‌

وهم آن گاه است کان پوشیده است ** این تحری از پی نادیده است‌‌ 3625

شد خیال غایب اندر سینه زفت ** چون که حاضر شد خیال او برفت‌‌

گر سمای نور بی‌‌باریده نیست ** هم زمین تار بی‌‌بالیده نیست‌‌

يؤمنون بالغيب می‌‌باید مرا ** ز آن ببستم روزن فانی سرا

چون شکافم آسمان را در ظهور ** چون بگویم هل تری فیها فطور

تا در این ظلمت تحری گسترند ** هر کسی رو جانبی می‌‌آورند 3630

مدتی معکوس باشد کارها ** شحنه را دزد آورد بر دارها

تا که بس سلطان و عالی همتی ** بنده‌‌ی بنده‌‌ی خود آید مدتی‌‌

بندگی در غیب آید خوب و گش ** حفظ غیب آید در استعباد خوش‌‌

کو که مدح شاه گوید پیش او ** تا که در غیبت بود او شرم رو

قلعه داری کز کنار مملکت ** دور از سلطان و سایه‌‌ی سلطنت‌‌ 3635

پاس دارد قلعه را از دشمنان ** قلعه نفروشد به مال بی‌‌کران‌‌

غایب از شه در کنار ثغرها ** همچو حاضر او نگه دارد وفا

پیش شه او به بود از دیگران ** که به خدمت حاضرند و جان فشان‌‌