English    Türkçe    فارسی   

1
3839-3863

  • او بکوشد تا گناهی پرورد ** ز آن گنه ما را به چاهی آورد
  • He strives to foster a sin (in us) and by means of that sin bring us into a pit;
  • چون ببیند کان گنه شد طاعتی ** گردد او را نامبارک ساعتی‌‌ 3840
  • When he sees that the sin has become an act of obedience (to God), there comes round for him an unblest hour.
  • اندر آ من در گشادم مر ترا ** تف زدی و تحفه دادم مر ترا
  • “Come in! I open the door to thee. Thou spattest (on me) and I give thee a present.
  • مر جفاگر را چنینها می‌‌دهم ** پیش پای چپ چه سان سر می‌‌نهم‌‌
  • Such things I am giving to the doer of iniquity: (thou seest) in what fashion I lay my head before the left foot.
  • پس وفاگر را چه بخشم تو بدان ** گنجها و ملکهای جاودان‌‌
  • What then do I bestow on the doer of righteousness? Know thou, (I bestow) treasures and kingdoms everlasting.
  • گفتن پیغامبر علیه السلام به گوش رکابدار امیر المؤمنین علی علیه السلام که کشتن علی بر دست تو خواهد بودن خبرت کردم‌‌
  • How the Prophet, on whom be peace, said in the ear of the stirrup-holder of the Prince of the Faithful ‘Alí, may God honour his person, “I tell thee, ‘Alí will be slain by thy hand.”
  • من چنان مردم که بر خونی خویش ** نوش لطف من نشد در قهر نیش‌‌
  • I am such a man that the honey of my kindness did not become poison in wrath (even) against my murderer.
  • گفت پیغمبر به گوش چاکرم ** کاو برد روزی ز گردن این سرم‌‌ 3845
  • The Prophet said in the ear of my servant that one day he would sever this head of mine from my neck.
  • کرد آگه آن رسول از وحی دوست ** که هلاکم عاقبت بر دست اوست‌‌
  • The Prophet by (Divine) inspiration informed my friend that in the end my destruction would be (wrought) by his hand.
  • او همی‌‌گوید بکش پیشین مرا ** تا نیاید از من این منکر خطا
  • He (my friend) says, ‘Kill me first, in order that this hateful crime may not proceed from me.’
  • من همی‌‌گویم چو مرگ من ز تست ** با قضا من چون توانم حیله جست‌‌
  • I say, ‘Since my death is (to come) from thee, how can I seek to evade the destiny (of God)?’
  • او همی‌‌افتد به پیشم کای کریم ** مر مرا کن از برای حق دو نیم‌‌
  • He falls before me, saying, ‘O generous man, for God's sake cleave me in twain,
  • تا نیاید بر من این انجام بد ** تا نسوزد جان من بر جان خود 3850
  • That this evil end may not come upon me, and that my soul may not burn (with grief) for (thee who art) its (very) life.’
  • من همی‌‌گویم برو جف القلم ** ز آن قلم بس سر نگون گردد علم‌‌
  • I say, ‘Go: the Pen (of Divine ordainment) is dry; by that Pen many a (lofty) landmark is overthrown.
  • هیچ بغضی نیست در جانم ز تو ** ز آن که این را من نمی‌‌دانم ز تو
  • There is no hatred of thee in my soul, because I do not regard this (act) as (proceeding) from thee.
  • آلت حقی تو فاعل دست حق ** چون زنم بر آلت حق طعن و دق‌‌
  • Thou art God's instrument, God's hand is the (real) agent: how should I assail and oppose God's instrument?’”
  • گفت او پس آن قصاص از بهر چیست ** گفت هم از حق و آن سر خفی است‌‌
  • He (the knight) said, “For what reason, then, is retaliation (sanctioned)?” “’Tis from God, too,” said ‘Alí, “and that is a hidden mystery.
  • گر کند بر فعل خود او اعتراض ** ز اعتراض خود برویاند ریاض‌‌ 3855
  • If He takes offence at His own act, (yet) He causes gardens (of good) to grow from that taking offence.
  • اعتراض او را رسد بر فعل خود ** ز آن که در قهر است و در لطف او احد
  • It beseems Him to take offence at His own act, inasmuch as in vengeance and mercy He is One.
  • اندر این شهر حوادث میر اوست ** در ممالک مالک تدبیر اوست‌‌
  • In this city of phenomena He is the Prince; in (all) the realms (of the world) He is the Ruler.
  • آلت خود را اگر او بشکند ** آن شکسته گشته را نیکو کند
  • If He breaks His own instrument, He mends that which has become broken.”
  • رمز ننسخ آیه او ننسها ** نأت خیرا در عقب می‌‌دان مها
  • Recognise, O noble sir, the indication of (the text), (Whatever) verse We shall cancel or cause to be forgotten, followed by We shall bring a better.
  • هر شریعت را که حق منسوخ کرد ** او گیا برد و عوض آورد ورد 3860
  • Every (religious) law that God has cancelled—He has taken away grass and brought roses in exchange.
  • شب کند منسوخ شغل روز را ** بین جمادی خرد افروز را
  • Night cancels the business of day: behold an inanimateness (inertia) that enlightens the intellect!
  • باز شب منسوخ شد از نور روز ** تا جمادی سوخت ز آن آتش فروز
  • Again, night is cancelled by the light of day, so that the inanimateness is consumed by that fire-kindling one.
  • گر چه ظلمت آمد آن نوم و سبات ** نی درون ظلمت است آب حیات‌‌
  • Although that sleep and rest are darkness, is not the Water of Life within the darkness?