English    Türkçe    فارسی   

1
3972-3996

  • گفت اگر رانید این را بر زبان ** یک یهودی خود نماند در جهان‌‌
  • He said, “If ye utter this on your tongues, truly not one Jew will be left in the world.”

  • پس یهودان مال بردند و خراج ** که مکن رسوا تو ما را ای سراج‌‌
  • Then the Jews brought the property (tribute in kind) and land-tax, saying, “Do not put us to shame, O Lamp (of the world).”

  • این سخن را نیست پایانی پدید ** دست با من ده چو چشمت دوست دید
  • “There is no end in sight to this discourse: give me thy hand, since thine eye hath seen the Friend.”

  • گفتن امیر المؤمنین علی کرم الله وجهه با قرین خود که چون خدو انداختی در روی من نفس من جنبید و اخلاص عمل نماند، مانع کشتن تو آن شد
  • How the Prince of the Faithful, ‘Ali—may God honour his person! said to his antagonist, " When thou didst spit in my face, my fleshly self was aroused and I could no longer act with entire sincerity (towards God): that hindered me from slaying thee." 

  • گفت امیر المؤمنین با آن جوان ** که به هنگام نبرد ای پهلوان‌‌ 3975
  • The Prince of the Faithful said to that youth, “In the hour of battle, O knight,

  • چون خدو انداختی در روی من ** نفس جنبید و تبه شد خوی من‌‌
  • When thou didst spit in my face, my fleshly self was aroused and my good disposition was corrupted.

  • نیم بهر حق شد و نیمی هوا ** شرکت اندر کار حق نبود روا
  • Half (of my fighting) came to be for God's sake, and half (for) idle passion: in God’s affair partnership’ is not allowable.

  • تو نگاریده‌‌ی کف مولاستی ** آن حقی کرده‌‌ی من نیستی‌‌
  • Thou art limned by the hand of the Lord: thou art God's (work), thou art not made by me.

  • نقش حق را هم به امر حق شکن ** بر زجاجه‌‌ی دوست سنگ دوست زن‌‌
  • Break God’s image, (but only) by God’s command; cast (a stone) at the Beloved’s glass, (but only) the Beloved’s stone.”

  • گبر این بشنید و نوری شد پدید ** در دل او تا که زناری برید 3980
  • The fire-worshipper heard this, and a light appeared in his heart, so that he cut a girdle.

  • گفت من تخم جفا می‌‌کاشتم ** من ترا نوعی دگر پنداشتم‌‌
  • He said, “I was sowing the seed of wrong: I fancied thee (to be) otherwise (than thou art).

  • تو ترازوی احد خو بوده‌‌ای ** بل زبانه‌‌ی هر ترازو بوده‌‌ای‌‌
  • Thou hast (really) been the balance (endued) with the (just) nature of the One (God); nay, thou hast been the tongue of every balance.

  • تو تبار و اصل و خویشم بوده‌‌ای ** تو فروغ شمع کیشم بوده‌‌ای‌‌
  • Thou hast been my race and stock and kin, thou hast been the radiance of the candle of my religion.

  • من غلام آن چراغ چشم جو ** که چراغت روشنی پذرفت از او
  • I am the (devoted) slave of that eye-seeking Lamp from which thy lamp received splendour.

  • من غلام موج آن دریای نور ** که چنین گوهر بر آرد در ظهور 3985
  • I am the slave of the the billow of that Sea of Light which brings a pearl like this into view.

  • عرضه کن بر من شهادت را که من ** مر ترا دیدم سرافراز زمن‌‌
  • Offer me the profession of the (Moslem) Faith, for I regard you as the exalted one of the time.”

  • قرب پنجه کس ز خویش و قوم او ** عاشقانه سوی دین کردند رو
  • Near fifty persons of his kindred and tribe lovingly turned their faces towards the Religion (of Islam).

  • او به تیغ حلم چندین حلق را ** وا خرید از تیغ و چندین خلق را
  • By the sword of clemency he ('Ali) redeemed so many throats and such a multitude from the sword.

  • تیغ حلم از تیغ آهن تیزتر ** بل ز صد لشکر ظفر انگیزتر
  • The sword of clemency is sharper than the sword of iron; nay, it is more productive of victory than a hundred armies.

  • ای دریغا لقمه‌‌ای دو خورده شد ** جوشش فکرت از آن افسرده شد 3990
  • Oh, alas, two mouthfuls were eaten, and thereby the ferment of thought was frozen up.

  • گندمی خورشید آدم را کسوف ** چون ذنب شعشاع بدری را خسوف‌‌
  • A grain of wheat eclipsed the sun of Adam, as the descending node is (the cause of) eclipse to the brilliance of the full-moon.

  • اینت لطف دل که از یک مشت گل ** ماه او چون می‌‌شود پروین گسل‌‌
  • Behold the beauty of the heart, how its moon scatters the Pleiades (how its light is broken and disordered) by a single handful of clay.

  • نان چو معنی بود خوردش سود بود ** چون که صورت گشت انگیزد جحود
  • When the bread was spirit, it was beneficial; since it became form, it rouses disbelief.

  • همچو خار سبز کاشتر می‌‌خورد ** ز ان خورش صد نفع و لذت می‌‌برد
  • As (for example) the green thistles which a camel eats, and gains from eating them a hundred benefits and pleasures:

  • چون که آن سبزیش رفت و خشک گشت ** چون همان را می‌‌خورد اشتر ز دشت‌‌ 3995
  • When the camel from the desert eats those same thistles, after their greenness is gone and they have become dry,

  • می‌‌دراند کام و لنجش ای دریغ ** کان چنان ورد مربی گشت تیغ‌‌
  • They rend his palate and cheek— oh, alas that such a well-nourished rose became a sword!