کوی نومیدی مرو امیدهاست ** سوی تاریکی مرو خورشیدهاست‌‌

دل ترا در کوی اهل دل کشد ** تن ترا در حبس آب و گل کشد 725

هین غذای دل بده از هم دلی ** رو بجو اقبال را از مقبلی‌‌

تعظیم نعت مصطفی علیه السلام که مذکور بود در انجیل

بود در انجیل نام مصطفی ** آن سر پیغمبران بحر صفا

بود ذکر حلیه‌‌ها و شکل او ** بود ذکر غزو و صوم و اکل او

طایفه‌‌ی نصرانیان بهر ثواب ** چون رسیدندی بدان نام و خطاب‌‌

بوسه دادندی بر آن نام شریف ** رو نهادندی بر آن وصف لطیف‌‌ 730

اندر این فتنه که گفتیم آن گروه ** ایمن از فتنه بدند و از شکوه‌‌

ایمن از شر امیران و وزیر ** در پناه نام احمد مستجیر

نسل ایشان نیز هم بسیار شد ** نور احمد ناصر آمد یار شد

و آن گروه دیگر از نصرانیان ** نام احمد داشتندی مستهان‌‌

مستهان و خوار گشتند از فتن ** از وزیر شوم رای شوم فن‌‌ 735

هم مخبط دینشان و حکمشان ** از پی طومارهای کژ بیان‌‌

نام احمد این چنین یاری کند ** تا که نورش چون نگهداری کند

نام احمد چون حصاری شد حصین ** تا چه باشد ذات آن روح الامین

حکایت پادشاه جهود دیگر که در هلاک دین عیسی سعی نمود

بعد از این خون ریز درمان ناپذیر ** کاندر افتاد از بلای آن وزیر

یک شه دیگر ز نسل آن جهود ** در هلاک قوم عیسی رو نمود 740

گر خبر خواهی از این دیگر خروج ** سوره بر خوان و السما ذات البروج‌‌

سنت بد کز شه اول بزاد ** این شه دیگر قدم بر وی نهاد

هر که او بنهاد ناخوش سنتی ** سوی او نفرین رود هر ساعتی‌‌

نیکوان رفتند و سنتها بماند ** وز لئیمان ظلم و لعنتها بماند

تا قیامت هر که جنس آن بدان ** در وجود آید بود رویش بدان‌‌ 745

رگ رگ است این آب شیرین و آب شور ** در خلایق می‌‌رود تا نفخ صور

نیکوان را هست میراث از خوش‌‌آب ** آن چه میراث است أورثنا الکتاب‌‌

شد نیاز طالبان ار بنگری ** شعله‌‌ها از گوهر پیغمبری‌‌