گر خبر خواهی از این دیگر خروج ** سوره بر خوان و السما ذات البروج‌‌

سنت بد کز شه اول بزاد ** این شه دیگر قدم بر وی نهاد

هر که او بنهاد ناخوش سنتی ** سوی او نفرین رود هر ساعتی‌‌

نیکوان رفتند و سنتها بماند ** وز لئیمان ظلم و لعنتها بماند

تا قیامت هر که جنس آن بدان ** در وجود آید بود رویش بدان‌‌ 745

رگ رگ است این آب شیرین و آب شور ** در خلایق می‌‌رود تا نفخ صور

نیکوان را هست میراث از خوش‌‌آب ** آن چه میراث است أورثنا الکتاب‌‌

شد نیاز طالبان ار بنگری ** شعله‌‌ها از گوهر پیغمبری‌‌

شعله‌‌ها با گوهران گردان بود ** شعله آن جانب رود هم کان بود

نور روزن گرد خانه می‌‌دود ** ز آنکه خور برجی به برجی می‌‌رود 750

هر که را با اختری پیوستگی است ** مر و را با اختر خود هم تگی است‌‌

طالعش گر زهره باشد در طرب ** میل کلی دارد و عشق و طلب‌‌

ور بود مریخی خون‌‌ریز خو ** جنگ و بهتان و خصومت جوید او

اخترانند از ورای اختران ** که احتراق و نحس نبود اندر آن‌‌

سایران در آسمانهای دگر ** غیر این هفت آسمان معتبر 755

راسخان در تاب انوار خدا ** نی بهم پیوسته نی از هم جدا

هر که باشد طالع او ز آن نجوم ** نفس او کفار سوزد در رجوم‌‌

خشم مریخی نباشد خشم او ** منقلب رو غالب و مغلوب خو

نور غالب ایمن از نقص و غسق ** در میان اصبعین نور حق‌‌

حق فشاند آن نور را بر جانها ** مقبلان برداشته دامانها 760

و آن نثار نور را وایافته ** روی از غیر خدا بر تافته‌‌

هر که را دامان عشقی نابده ** ز آن نثار نور بی‌‌بهره شده‌‌

جزوها را رویها سوی کل است ** بلبلان را عشق با روی گل است‌‌

گاو را رنگ از برون و مرد را ** از درون جو رنگ سرخ و زرد را

رنگهای نیک از خم صفاست ** رنگ زشتان از سیاه‌‌آبه‌‌ی جفاست‌‌ 765