تا که پایم می‏رود رانم در او ** چون نماند پا چو بطانم در او

بی‏ادب حاضر ز غایب خوشتر است ** حلقه گر چه کژ بود نه بر در است‏ 1360

ای تن آلوده به گرد حوض گرد ** پاک کی گردد برون حوض مرد

پاک کاو از حوض مهجور اوفتاد ** او ز پاکی خویش هم دور اوفتاد

پاکی این حوض بی‏پایان بود ** پاکی اجسام کم میزان بود

ز انکه دل حوض است لیکن در کمین ** سوی دریا راه پنهان دارد این‏

پاکی محدود تو خواهد مدد ** ور نه اندر خرج کم گردد عدد 1365

آب گفت آلوده را در من شتاب ** گفت آلوده که دارم شرم از آب‏

گفت آب این شرم بی‏من کی رود ** بی‏من این آلوده زایل کی شود

ز آب هر آلوده کاو پنهان شود ** الحیاء یمنع الإیمان بود

دل ز پایه‏ی حوض تن گلناک شد ** تن ز آب حوض دلها پاک شد

گرد پایه‏ی حوض دل گرد ای پسر ** هان ز پایه‏ی حوض تن می‏کن حذر 1370

بحر تن بر بحر دل بر هم زنان ** در میانشان برزخ لا یبغیان‏

گر تو باشی راست ور باشی تو کژ ** پیشتر می‏غژ بدو واپس مغژ

پیش شاهان گر خطر باشد به جان ** لیک نشکیبد از او با همتان‏

شاه چون شیرین‏تر از شکر بود ** جان به شیرینی رود خوشتر بود

ای ملامت گر سلامت مر ترا ** ای سلامت جو تویی واهی العری‏ 1375

جان من کوره ست با آتش خوش است ** کوره را این بس که خانه‏ی آتش است‏

همچو کوره عشق را سوزیدنی است ** هر که او زین کور باشد کوره نیست‏

برگ بی‏برگی ترا چون برگ شد ** جان باقی یافتی و مرگ شد

چون ترا غم شادی افزودن گرفت ** روضه‏ی جانت گل و سوسن گرفت‏

آن چه خوف دیگران آن امن تست ** بط قوی از بحر و مرغ خانه سست‏ 1380

باز دیوانه شدم من ای طبیب ** باز سودایی شدم من ای حبیب‏

حلقه‏های سلسله‏ی تو ذو فنون ** هر یکی حلقه دهد دیگر جنون‏

داد هر حلقه فنونی دیگر است ** پس مرا هر دم جنونی دیگر است‏