بحر تن بر بحر دل بر هم زنان ** در میانشان برزخ لا یبغیان‏

گر تو باشی راست ور باشی تو کژ ** پیشتر می‏غژ بدو واپس مغژ

پیش شاهان گر خطر باشد به جان ** لیک نشکیبد از او با همتان‏

شاه چون شیرین‏تر از شکر بود ** جان به شیرینی رود خوشتر بود

ای ملامت گر سلامت مر ترا ** ای سلامت جو تویی واهی العری‏ 1375

جان من کوره ست با آتش خوش است ** کوره را این بس که خانه‏ی آتش است‏

همچو کوره عشق را سوزیدنی است ** هر که او زین کور باشد کوره نیست‏

برگ بی‏برگی ترا چون برگ شد ** جان باقی یافتی و مرگ شد

چون ترا غم شادی افزودن گرفت ** روضه‏ی جانت گل و سوسن گرفت‏

آن چه خوف دیگران آن امن تست ** بط قوی از بحر و مرغ خانه سست‏ 1380

باز دیوانه شدم من ای طبیب ** باز سودایی شدم من ای حبیب‏

حلقه‏های سلسله‏ی تو ذو فنون ** هر یکی حلقه دهد دیگر جنون‏

داد هر حلقه فنونی دیگر است ** پس مرا هر دم جنونی دیگر است‏

پس فنون باشد جنون این شد مثل ** خاصه در زنجیر این میر اجل‏

آن چنان دیوانگی بگسست بند ** که همه دیوانگان پندم دهند 1385

آمدن دوستان به بیمارستان جهت پرسش ذو النون مصری

این چنین ذو النون مصری را فتاد ** کاندر او شور و جنونی نو بزاد

شور چندان شد که تا فوق فلک ** می‏رسید از وی جگرها را نمک‏

هین منه تو شور خود ای شوره خاک ** پهلوی شور خداوندان پاک‏

خلق را تاب جنون او نبود ** آتش او ریشهاشان می‏ربود

چون که در ریش عوام آتش فتاد ** بند کردندش به زندانی نهاد 1390

نیست امکان واکشیدن این لگام ** گر چه زین ره تنگ می‏آیند عام‏

دیده این شاهان ز عامه خوف جان ** کاین گره کورند و شاهان بی‏نشان‏

چون که حکم اندر کف رندان بود ** لاجرم ذو النون در زندان بود

یک سواره می‏رود شاه عظیم ** در کف طفلان چنین در یتیم‏

در چه دریا نهان در قطره‏ای ** آفتابی مخفی اندر ذره‏ای‏ 1395