دفتر صوفی سواد حرف نیست ** جز دل اسپید همچون برف نیست‏

زاد دانشمند آثار قلم ** زاد صوفی چیست آثار قدم‏ 160

همچو صیادی سوی اشکار شد ** گام آهو دید بر آثار شد

چند گاهش گام آهو در خور است ** بعد از آن خود ناف آهو رهبر است‏

چون که شکر گام کرد و ره برید ** لاجرم ز آن گام در کامی رسید

رفتن یک منزلی بر بوی ناف ** بهتر از صد منزل گام و طواف‏

آن دلی کاو مطلع مهتابهاست ** بهر عارف فتحت ابوابهاست‏ 165

با تو دیوار است و با ایشان در است ** با تو سنگ و با عزیزان گوهر است‏

آن چه تو در آینه بینی عیان ** پیر اندر خشت بیند بیش از آن‏

پیر ایشان‏اند کاین عالم نبود ** جان ایشان بود در دریای جود

پیش از این تن عمرها بگذاشتند ** پیشتر از کشت بر برداشتند

پیشتر از نقش جان پذرفته‏اند ** پیشتر از بحر درها سفته‏اند 170

مشورت می‏رفت در ایجاد خلق ** جانشان در بحر قدرت تا به حلق‏

چون ملایک مانع آن می‏شدند ** بر ملایک خفیه خنبک می‏زدند

مطلع بر نقش هر که هست شد ** پیش از آن کاین نفس کل پا بست شد

پیشتر ز افلاک کیوان دیده‏اند ** پیشتر از دانه‏ها نان دیده‏اند

بی‏دماغ و دل پر از فکرت بدند ** بی‏سپاه و جنگ بر نصرت زدند 175

آن عیان نسبت به ایشان فکرت است ** ور نه خود نسبت به دوران رویت است‏

فکرت از ماضی و مستقبل بود ** چون از این دو رست مشکل حل شود

روح از انگور می را دیده است ** روح از معدوم شی را دیده است‏

دیده چون بی‏کیف هر با کیف را ** دیده پیش از کان صحیح و زیف را

پیشتر از خلقت انگورها ** خورده می‏ها و نموده شورها 180

در تموز گرم می‏بینند دی ** در شعاع شمس می‏بینند فی‏

در دل انگور می را دیده‏اند ** در فنای محض شی را دیده‏اند

آسمان در دور ایشان جرعه نوش ** آفتاب از جودشان زربفت‌پوش‏