این چنین کژ بازیی می‏باختند ** مسجدی جز مسجد او ساختند

فرش و سقف و قبه‏اش آراسته ** لیک تفریق جماعت خواسته‏

نزد پیغمبر به لابه آمدند ** همچو اشتر پیش او زانو زدند 2830

کای رسول حق برای محسنی ** سوی آن مسجد قدم رنجه کنی‏

تا مبارک گردد از اقدام تو ** تا قیامت تازه باد ایام تو

مسجد روز گل است و روز ابر ** مسجد روز ضرورت وقت فقر

تا غریبی یابد آن جا خیر و جا ** تا فراوان گردد این خدمت‏سرا

تا شعار دین شود بسیار و پر ** ز انکه با یاران شود خوش کار مر 2835

ساعتی آن جایگه تشریف ده ** تزکیه‏ی ما کن ز ما تعریف ده‏

مسجد و اصحاب مسجد را نواز ** تو مهی ما شب دمی با ما بساز

تا شود شب از جمالت همچو روز ** ای جمالت آفتاب جان فروز

ای دریغا کان سخن از دل بدی ** تا مراد آن نفر حاصل شدی‏

لطف کاید بی‏دل و جان در زبان ** همچو سبزه‏ی تون بود ای دوستان‏ 2840

هم ز دورش بنگر و اندر گذر ** خوردن و بو را نشاید ای پسر

سوی لطف بی‏وفایان هین مرو ** کان پل ویران بود نیکو شنو

گر قدم را جاهلی بر وی زند ** بشکند پل و آن قدم را بشکند

هر کجا لشکر شکسته می‏شود ** او دو سه سست مخنث می‏بود

در صف آید با سلاح او مردوار ** دل بر او بنهند کاینک یار غار 2845

رو بگرداند چو بیند زخمها ** رفتن او بشکند پشت ترا

این دراز است و فراوان می‏شود ** و آن چه مقصود است پنهان می‏شود

فریفتن منافقان پیغامبر را تا به مسجد ضرارش برند

بر رسول حق فسون‏ها خواندند ** رخش دستان و حیل می‏راندند

آن رسول مهربان رحم کیش ** جز تبسم جز بلی ناورد پیش‏

شکرهای آن جماعت یاد کرد ** در اجابت قاصدان را شاد کرد 2850

می‏نمود آن مکر ایشان پیش او ** یک به یک ز آن سان که اندر شیر مو

موی را نادیده می‏کرد آن لطیف ** شیر را شاباش می‏گفت آن ظریف‏