شیخ سوزن زود در دریا فگند ** خواست سوزن را به آواز بلند

شیخ سوزن زود در دریا فگند ** خواست سوزن را به آواز بلند 3225

صد هزاران ماهی اللهیی ** سوزن زر در لب هر ماهیی‏

سر بر آوردند از دریای حق ** که بگیر ای شیخ سوزنهای حق‏

رو بدو کرد و بگفتش ای امیر ** ملک دل به یا چنان ملک حقیر

این نشان ظاهر است این هیچ نیست ** تا بباطن در روی بینی تو بیست‏

سوی شهر از باغ شاخی آورند ** باغ و بستان را کجا آن جا برند 3230

خاصه باغی کاین فلک یک برگ اوست ** بلکه این مغز است وین عالم چو پوست‏

بر نمی‏داری سوی آن باغ گام ** بوی افزون جوی و کن دفع زکام‏

تا که آن بو جاذب جانت شود ** تا که آن بو نور چشمانت شود

گفت یوسف ابن یعقوب نبی ** بهر بو ألقوا علی وجه أبی‏

بهر این بو گفت احمد در عظات ** دایما قرة عینی فی الصلاة 3235

پنج حس با همدگر پیوسته‏اند ** ز انکه این هر پنج از اصلی رسته‏اند

قوت یک قوت باقی شود ** ما بقی را هر یکی ساقی شود

دیدن دیده فزاید عشق را ** عشق در دیده فزاید صدق را

صدق بیداری هر حس می‏شود ** حسها را ذوق مونس می‏شود

آغاز منور شدن عارف به نور غیب بین‏

چون یکی حس در روش بگشاد بند ** ما بقی حسها همه مبدل شوند 3240

چون یکی حس غیر محسوسات دید ** گشت غیبی بر همه حسها پدید

چون ز جو جست از گله یک گوسفند ** پس پیاپی جمله ز آن سو بر جهند

گوسفندان حواست را بران ** در چرا از أخرج المرعی‏ چران‏

تا در آن جا سنبل و نسرین چرند ** تا به گلزار حقایق ره برند

هر حست پیغمبر حسها شود ** تا یکایک سوی آن جنت رود 3245

حسها با حس تو گویند راز ** بی‏زبان و بی‏حقیقت بی‏مجاز

کاین حقیقت قابل تاویلهاست ** وین توهم مایه‏ی تخییلهاست‏

آن حقیقت را که باشد از عیان ** هیچ تاویلی نگنجد در میان‏

چون که هر حس بنده‏ی حس تو شد ** مر فلک‏ها را نباشد از تو بد