هر که در وی لقمه شد نور جلال ** هر چه خواهد تا خورد او را حلال‏

بیان دعویی که عین آن دعوی گواه صدق خویش است‏

گر تو هستی آشنای جان من ** نیست دعوی گفت معنی لان من‏

گر بگویم نیم شب پیش توام ** هین مترس از شب که من خویش توام‏

این دو دعوی پیش تو معنی بود ** چون شناسی بانگ خویشاوند خود 3575

پیشی و خویشی دو دعوی بود لیک ** هر دو معنی بود پیش فهم نیک‏

قرب آوازش گواهی می‏دهد ** کاین دم از نزدیک یاری می‏جهد

لذت آواز خویشاوند نیز ** شد گوا بر صدق آن خویش عزیز

باز بی‏الهام احمق کاو ز جهل ** می‏نداند بانگ بیگانه ز اهل‏

پیش او دعوی بود گفتار او ** جهل او شد مایه‏ی انکار او 3580

پیش زیرک کاندرونش نورهاست ** عین این آواز معنی بود راست‏

یا به تازی گفت یک تازی زبان ** که همی‏دانم زبان تازیان‏

عین تازی گفتنش معنی بود ** گر چه تازی گفتنش دعوی بود

یا نویسد کاتبی بر کاغذی ** کاتب و خط خوانم و من ابجدی‏

این نوشته گر چه خود دعوی بود ** هم نوشته شاهد معنی بود 3585

یا بگوید صوفیی دیدی تو دوش ** در میان خواب سجاده به دوش‏

من بدم آن و آن چه گفتم خواب در ** با تو اندر خواب در شرح نظر

گوش کن چون حلقه اندر گوش کن ** آن سخن را پیشوای هوش کن‏

چون ترا یاد آید آن خواب این سخن ** معجز نو باشد و زر کهن‏

گر چه دعوی می‏نماید این ولی ** جان صاحب واقعه گوید بلی‏ 3590

پس چو حکمت ضاله‏ی مومن بود ** آن ز هر که بشنود موقن بود

چون که خود را پیش او یابد فقط ** چون بود شک چون کند او را غلط

تشنه‏ای را چون بگویی تو شتاب ** در قدح آب است بستان زود آب‏

هیچ گوید تشنه کاین دعوی است رو ** از برم ای مدعی مهجور شو

یا گواه و حجتی بنما که این ** جنس آب است و از آن ماء معین‏ 3595

یا به طفل شیر مادر بانگ زد ** که بیا من مادرم هان ای ولد