آن چه بر صورت تو عاشق گشته‏ای ** چون برون شد جان چرایش هشته‏ای‏

صورتش بر جاست این سیری ز چیست ** عاشقا واجو که معشوق تو کیست‏ 705

آن چه محسوس است اگر معشوقه است ** عاشق استی هر که او را حس هست‏

چون وفا آن عشق افزون می‏کند ** کی وفا صورت دگرگون می‏کند

پرتو خورشید بر دیوار تافت ** تابش عاریتی دیوار یافت‏

بر کلوخی دل چه بندی ای سلیم ** واطلب اصلی که تابد او مقیم‏

ای که تو هم عاشقی بر عقل خویش ** خویش بر صورت پرستان دیده بیش‏ 710

پرتو عقل است آن بر حس تو ** عاریت میدان ذهب بر مس تو

چون زر اندود است خوبی در بشر ** ور نه چون شد شاهد تو پیر خر

چون فرشته بود همچون دیو شد ** کان ملاحت اندر او عاریه بد

اندک اندک می‏ستانند آن جمال ** اندک اندک خشک می‏گردد نهال‏

رو نعمره ننکسه بخوان ** دل طلب کن دل منه بر استخوان‏ 715

کان جمال دل جمال باقی است ** دولتش از آب حیوان ساقی است‏

خود هم او آب است و هم ساقی و مست ** هر سه یک شد چون طلسم تو شکست‏

آن یکی را تو ندانی از قیاس ** بندگی کن ژاژ کم خا ناشناس‏

معنی تو صورت است و عاریت ** بر مناسب شادی و بر قافیت‏

معنی آن باشد که بستاند ترا ** بی‏نیاز از نقش گرداند ترا 720

معنی آن نبود که کور و کر کند ** مرد را بر نقش عاشق‏تر کند

کور را قسمت خیال غم فزاست ** بهره‏ی چشم این خیالات فناست‏

حرف قرآن را ضریران معدن‏اند ** خر نبینند و به پالان بر زنند

چون تو بینایی پی خر رو که جست ** چند پالان دوزی ای پالان پرست‏

خر چو هست آید یقین پالان ترا ** کم نگردد نان چو باشد جان ترا 725

پشت خر دکان و مال و مکسب است ** در قلبت مایه‏ی صد قالب است‏

خر برهنه بر نشین ای بو الفضول ** خر برهنه نه که راکب شد رسول‏

النبی قد رکب معروریا ** و النبی قیل سافر ماشیا