English    Türkçe    فارسی   

3
2064-2088

  • بعد از آن گفتند ما را آرزوست ** اقتدا کردن به تو ای پاک دوست
  • Afterwards they said, ‘We desire to follow thy leadership (in prayer), O holy friend.’

  • گفتم آری لیک یک ساعت که من ** مشکلاتی دارم از دور زمن 2065
  • ‘Yes,’ said I, ‘but (wait) awhile—for I have certain difficulties (derived) from the revolution of Time—

  • تا شود آن حل به صحبتهای پاک ** که به صحبت روید انگوری ز خاک
  • In order that they may be solved by means of holy companionships; for through companionship a grape grows from the earth.

  • دانه‌ی پرمغز با خاک دژم ** خلوتی و صحبتی کرد از کرم
  • A kernelly seed graciously consorted in solitary intercourse with the dark earth;

  • خویشتن در خاک کلی محو کرد ** تا نماندش رنگ و بو و سرخ و زرد
  • It effaced itself entirely in the earth, so that no colour or scent or red or yellow (hue) remained to it.

  • از پس آن محو قبض او نماند ** پرگشاد و بسط شد مرکب براند
  • After that effacement its constriction ceased: it opened its wings and expanded and sped on its way.

  • پیش اصل خویش چون بی‌خویش شد ** رفت صورت جلوه‌ی معنیش شد 2070
  • Inasmuch as it became selfless in the presence of its origin, the form departed (from it) and its real essence was displayed.’

  • سر چنین کردند هین فرمان تراست ** تف دل از سر چنین کردن بخاست
  • They nodded so (as though saying), ‘Hark, ’tis for thee to command,’ and from their nodding so a flame arose in my heart.

  • ساعتی با آن گروه مجتبی ** چون مراقب گشتم و از خود جدا
  • When for a while I had taken part with that elect company in contemplation (of God) and had been separated from myself,

  • هم در آن ساعت ز ساعت رست جان ** زانک ساعت پیر گرداند جوان
  • At that very hour my spirit was freed from hours (of Time); (I say ‘freed’) because hours make the young old.”

  • جمله تلوینها ز ساعت خاستست ** رست از تلوین که از ساعت برست
  • All changes have arisen from the hours: he that is freed from the hours is freed from change.

  • چون ز ساعت ساعتی بیرون شوی ** چون نماند محرم بی‌چون شوی 2075
  • When for an hour you escape from the hours, relation abides not: you become familiar with that which is without relation.

  • ساعت از بی‌ساعتی آگاه نیست ** زانکش آن سو جز تحیر راه نیست
  • The hours are not acquainted with hourlessness (timelessness), because for him (who is conscious of time) there is no way thither except bewilderment.

  • هر نفر را بر طویله خاص او ** بسته‌اند اندر جهان جست و جو
  • In this world of search and seeking every set of people have been tied in the stable peculiar to them,

  • منتصب بر هر طویله رایضی ** جز بدستوری نیاید رافضی
  • And over each stable a trainer has been appointed; save by (his) permission no recalcitrant comes (into another place).

  • از هوس گر از طویله بسکلد ** در طویله دیگران سر در کند
  • If, from vain desire, he should break away from the stable and intrude into the stable of others,

  • در زمان آخرجیان چست خوش ** گوشه‌ی افسار او گیرند و کش 2080
  • At once the nimble and goodly stablemen seize the corner of his halter and drag (him back).

  • حافظان را گر نبینی ای عیار ** اختیارت را ببین بی اختیار
  • O cunning one, if you behold not your keepers, behold your choice (and perceive that it is) involuntary.

  • اختیاری می‌کنی و دست و پا ** بر گشادستت چرا حسبی چرا
  • You are making a choice, and your hands and feet are loosed: why (then) are you imprisoned, why?

  • روی در انکار حافظ برده‌ای ** نام تهدیدات نفسش کرده‌ای
  • You have betaken yourself to denying (the action of) the keeper: you have called it ‘threats of the fleshly soul.’

  • پیش رفتن دقوقی رحمة الله علیه به امامت
  • How Daqúqí went forward to act as Imám.

  • این سخن پایان ندارد تیز دو ** هین نماز آمد دقوقی پیش رو
  • This discourse hath no end. “Run quickly! Hark, the (time for) prayer is come. Go forward, O Daqúqí!

  • ای یگانه هین دوگانه بر گزار ** تا مزین گردد از تو روزگار 2085
  • O unique one, come, perform the twofold (genuflexion), that Time may be adorned by thee.

  • ای امام چشم‌روشن در صلا ** چشم روشن باید ایدر پیشوا
  • O (thou who art a) clear-sighted Imám (precentor), the leader in the ritual prayer must always be clear-sighted.”

  • در شریعت هست مکروه ای کیا ** در امامت پیش کردن کور را
  • According to the religious Law it is objectionable, O worthy (reader), to put forward a blind man in the office of Imám.

  • گرچه حافظ باشد و چست و فقیه ** چشم‌روشن به وگر باشد سفیه
  • Though he know the Qur’án by heart and be quick and learned in divinity, the clear-sighted man is superior, even if he be a fool.