-
ساعتی با آن گروه مجتبی ** چون مراقب گشتم و از خود جدا
- When for a while I had taken part with that elect company in contemplation (of God) and had been separated from myself,
-
هم در آن ساعت ز ساعت رست جان ** زانک ساعت پیر گرداند جوان
- At that very hour my spirit was freed from hours (of Time); (I say ‘freed’) because hours make the young old.”
-
جمله تلوینها ز ساعت خاستست ** رست از تلوین که از ساعت برست
- All changes have arisen from the hours: he that is freed from the hours is freed from change.
-
چون ز ساعت ساعتی بیرون شوی ** چون نماند محرم بیچون شوی 2075
- When for an hour you escape from the hours, relation abides not: you become familiar with that which is without relation.
-
ساعت از بیساعتی آگاه نیست ** زانکش آن سو جز تحیر راه نیست
- The hours are not acquainted with hourlessness (timelessness), because for him (who is conscious of time) there is no way thither except bewilderment.
-
هر نفر را بر طویله خاص او ** بستهاند اندر جهان جست و جو
- In this world of search and seeking every set of people have been tied in the stable peculiar to them,
-
منتصب بر هر طویله رایضی ** جز بدستوری نیاید رافضی
- And over each stable a trainer has been appointed; save by (his) permission no recalcitrant comes (into another place).
-
از هوس گر از طویله بسکلد ** در طویله دیگران سر در کند
- If, from vain desire, he should break away from the stable and intrude into the stable of others,
-
در زمان آخرجیان چست خوش ** گوشهی افسار او گیرند و کش 2080
- At once the nimble and goodly stablemen seize the corner of his halter and drag (him back).
-
حافظان را گر نبینی ای عیار ** اختیارت را ببین بی اختیار
- O cunning one, if you behold not your keepers, behold your choice (and perceive that it is) involuntary.
-
اختیاری میکنی و دست و پا ** بر گشادستت چرا حسبی چرا
- You are making a choice, and your hands and feet are loosed: why (then) are you imprisoned, why?
-
روی در انکار حافظ بردهای ** نام تهدیدات نفسش کردهای
- You have betaken yourself to denying (the action of) the keeper: you have called it ‘threats of the fleshly soul.’
-
پیش رفتن دقوقی رحمة الله علیه به امامت
- How Daqúqí went forward to act as Imám.
-
این سخن پایان ندارد تیز دو ** هین نماز آمد دقوقی پیش رو
- This discourse hath no end. “Run quickly! Hark, the (time for) prayer is come. Go forward, O Daqúqí!
-
ای یگانه هین دوگانه بر گزار ** تا مزین گردد از تو روزگار 2085
- O unique one, come, perform the twofold (genuflexion), that Time may be adorned by thee.
-
ای امام چشمروشن در صلا ** چشم روشن باید ایدر پیشوا
- O (thou who art a) clear-sighted Imám (precentor), the leader in the ritual prayer must always be clear-sighted.”
-
در شریعت هست مکروه ای کیا ** در امامت پیش کردن کور را
- According to the religious Law it is objectionable, O worthy (reader), to put forward a blind man in the office of Imám.
-
گرچه حافظ باشد و چست و فقیه ** چشمروشن به وگر باشد سفیه
- Though he know the Qur’án by heart and be quick and learned in divinity, the clear-sighted man is superior, even if he be a fool.
-
کور را پرهیز نبود از قذر ** چشم باشد اصل پرهیز و حذر
- The blind man has no (means of) abstention from filth: the eye is the source of abstention and precaution.
-
او پلیدی را نبیند در عبور ** هیچ مومن را مبادا چشم کور 2090
- He does not see the dirt in passing by. May no true believer have blind eyes!
-
کور ظاهر در نجاسهی ظاهرست ** کور باطن در نجاسات سرست
- The man outwardly blind is in outward (material) filthiness; the man inwardly blind is in inward (spiritual) filthiness.
-
این نجاسهی ظاهر از آبی رود ** آن نجاسهی باطن افزون میشود
- This outward filthiness may be removed by some water; that inward filthiness (gradually) increases.
-
جز بب چشم نتوان شستن آن ** چون نجاسات بواطن شد عیان
- It cannot be washed away save by water of the eye (tears), when (once) the inward filthinesses have become manifest.
-
چون نجس خواندست کافر را خدا ** آن نجاست نیست بر ظاهر ورا
- Since God has called the infidel “filth,” that filthiness is not on his outward part.
-
ظاهر کافر ملوث نیست زین ** آن نجاست هست در اخلاق و دین 2095
- The infidel's outward part is not defiled by this (outward filth); that filthiness is in (his) disposition and religion.
-
این نجاست بویش آید بیست گام ** و آن نجاست بویش از ری تا بشام
- The smell of this (outward filth comes (extends to a distance of) twenty paces; but the smell of that (inward) filth (reaches) from Rayy to Damascus;