رفت بر بام و فرو آویخت سر ** گفت او را در چه کاری ای پدر

خیر باشد نیمشب چه می‌کنی ** تو کیی گفتا دهل‌زن ای سنی

در چه کاری گفت می‌کوبم دهل ** گفت کو بانگ دهل ای بوسبل

گفت فردا بشنوی این بانگ را ** نعره یا حسرتا وا ویلتا

آن دروغست و کژ و بر ساخته ** سر آن کژ را تو هم نشناخته 2805

جواب آن مثل کی منکران گفتند از رسالت خرگوش پیغام به پیل از ماه آسمان

سر آن خرگوش دان دیو فضول ** که به پیش نفس تو آمد رسول

تا که نفس گول را محروم کرد ** ز آب حیوانی که از وی خضر خورد

بازگونه کرده‌ای معنیش را ** کفر گفتی مستعد شو نیش را

اضطراب ماه گفتی در زلال ** که بترسانید پیلان را شغال

قصه‌ی خرگوش و پیل آری و آب ** خشیت پیلان ز مه در اضطراب 2810

این چه ماند آخر ای کوران خام ** با مهی که شد زبونش خاص و عام

چه مه و چه آفتاب و چه فلک ** چه عقول و چه نفوس و چه ملک

آفتاب آفتاب آفتاب ** این چه می‌گویم مگر هستم بخواب

صد هزاران شهر را خشم شهان ** سرنگون کردست ای بد گم‌رهان

کوه بر خود می‌شکافد صد شکاف ** آفتابی از کسوفش در شغاف 2815

خشم مردان خشک گرداند سحاب ** خشم دلها کرد عالمها خراب

بنگرید ای مردگان بی حنوط ** در سیاستگاه شهرستان لوط

پیل خود چه بود که سه مرغ پران ** کوفتند آن پیلکان را استخوان

اضعف مرغان ابابیلست و او ** پیل را بدرید و نپذیرد رفو

کیست کو نشنید آن طوفان نوح ** یا مصاف لشکر فرعون و روح 2820

روحشان بشکست و اندر آب ریخت ** ذره ذره آبشان بر می‌گسیخت

کیست کو نشنید احوال ثمود ** و آنک صرصر عادیان را می‌ربود

چشم باری در چنان پیلان گشا ** که بدندی پیل‌کش اندر وغا

آنچنان پیلان و شاهان ظلوم ** زیر خشم دل همیشه در رجوم

تا ابد از ظلمتی در ظلمتی ** می‌روند و نیست غوثی رحمتی 2825