لاجرم آن راه بر تو بسته شد ** چون دل اهل دل از تو خسته شد

زودشان در یاب و استغفار کن ** همچو ابری گریه‌های زار کن

تا گلستانشان سوی تو بشکفد ** میوه‌های پخته بر خود وا کفد

هم بر آن در گرد کم از سگ مباش ** با سگ کهف ار شدستی خواجه‌تاش

چون سگان هم مر سگان را ناصح‌اند ** که دل اندر خانه‌ی اول ببند 315

آن در اول که خوردی استخوان ** سخت گیر و حق گزار آن را ممان

می‌گزندش تا ز ادب آنجا رود ** وز مقام اولین مفلح شود

می‌گزندش کای سگ طاغی برو ** با ولی نعمتت یاغی مشو

بر همان در همچو حلقه بسته باش ** پاسبان و چابک و برجسته باش

صورت نقض وفای ما مباش ** بی‌وفایی را مکن بیهوده فاش 320

مر سگان را چون وفا آمد شعار ** رو سگان را ننگ و بدنامی میار

بی‌وفایی چون سگان را عار بود ** بی‌وفایی چون روا داری نمود

حق تعالی فخر آورد از وفا ** گفت من اوفی بعهد غیرنا

بی‌وفایی دان وفا با رد حق ** بر حقوق حق ندارد کس سبق

حق مادر بعد از آن شد کان کریم ** کرد او را از جنین تو غریم 325

صورتی کردت درون جسم او ** داد در حملش ورا آرام و خو

همچو جزو متصل دید او ترا ** متصل را کرد تدبیرش جدا

حق هزاران صنعت و فن ساختست ** تا که مادر بر تو مهر انداختست

پس حق حق سابق از مادر بود ** هر که آن حق را نداند خر بود

آنک مادر آفرید و ضرع و شیر ** با پدر کردش قرین آن خود مگیر 330

ای خداوند ای قدیم احسان تو ** آنک دانم وانک نه هم آن تو

تو بفرمودی که حق را یاد کن ** زانک حق من نمی‌گردد کهن

یاد کن لطفی که کردم آن صبوح ** با شما از حفظ در کشتی نوح

پیله بابایانتان را آن زمان ** دادم از طوفان و از موجش امان

آب آتش خو زمین بگرفته بود ** موج او مر اوج که را می‌ربود 335