English    Türkçe    فارسی   

3
3771-3795

  • از وجودم می‌گریزی در عدم ** در عدم من شاهم و صاحب علم
  • “Thou art fleeing from my existence into non-existence (the Unseen World): in non-existence I am a King and standard-bearer.

  • خود بنه و بنگاه من در نیستیست ** یکسواره نقش من پیش ستیست
  • Verily, my home and dwelling-place is in non-existence: solely my (outward) form is before the Lady (Mary).

  • مریما بنگر که نقش مشکلم ** هم هلالم هم خیال اندر دلم
  • O Mary, look (well), for I am a difficult form (to apprehend): I am both a new moon and a phantasy in the heart.

  • چون خیالی در دلت آمد نشست ** هر کجا که می‌گریزی با توست
  • When a phantasy comes into thy heart and settles (there), it is (still) with thee wheresoever thou fleest—

  • جز خیالی عارضی باطلی ** کو بود چون صبح کاذب آفلی 3775
  • Except an unsubstantial and vain phantasy which is one that sinks (and disappears) like the false dawn.

  • من چو صبح صادقم از نور رب ** که نگردد گرد روزم هیچ شب
  • I am of the light of the Lord, like the true dawn, for no night prowls around my day.

  • هین مکن لاحول عمران زاده‌ام ** که ز لاحول این طرف افتاده‌ام
  • Hark, do not cry Lá hawl against me, O daughter of ‘Imrán, for I have descended hither from Lá hawl.

  • مر مرا اصل و غذا لاحول بود ** نور لاحولی که پیش از قول بود
  • Lá hawl was my origin and sustenance—the light of that Lá hawl which was prior to the spoken word.

  • تو همی‌گیری پناه ازمن به حق ** من نگاریده‌ی پناهم در سبق
  • Thou art taking refuge from me with God: I am in eternity the image of (Him who is) the (only) refuge.

  • آن پناهم من که مخلصهات بوذ ** تو اعوذ آری و من خود آن اعوذ 3780
  • I am the refuge that was oft (the source of) thy deliverance. Thou takest refuge (from me), and I myself am that refuge.

  • آفتی نبود بتر از ناشناخت ** تو بر یار و ندانی عشق باخت
  • There is no bane worse than ignorance: thou art with thy Friend and dost not know how to make love.

  • یار را اغیار پنداری همی ** شادیی را نام بنهادی غمی
  • Thou art deeming thy Friend a stranger: upon a joy thou hast bestowed the name of a grief.”

  • اینچنین نخلی که لطف یار ماست ** چونک ما دزدیم نخلش دار ماست
  • Such a date-palm, which is our Friend's favour—since we are robbers, His date-palm is our gallows.

  • اینچنین مشکین که زلف میر ماست ** چونک بی‌عقلیم این زنجیر ماست
  • Such a musky (fragrant) object, which is the tress of our Prince—since we are demented, this (tress) is our chain.

  • اینچنین لطفی چو نیلی می‌رود ** چونک فرعونیم چون خون می‌شود 3785
  • Such a (Divine) grace is flowing like a Nile—since we are Pharaohs, it is becoming like blood.

  • خون همی‌گوید من آبم هین مریز ** یوسفم گرگ از توم ای پر ستیز
  • The blood is saying, “I am water. Beware, do not spill (me)! I am (really) Joseph, (but) you make me the wolf, O contentious man.”

  • تو نمی‌بینی که یار بردبار ** چونک با او ضد شدی گردد چو مار
  • Don't you see that a long-suffering friend becomes like a snake when you have grown hostile to him?

  • لحم او و شحم او دیگر نشد ** او چنان بد جز که از منظر نشد
  • His flesh and fat (real nature) is unchanged: (’tis) only in appearance (that) he has become so evil.

  • عزم کردن آن وکیل ازعشق کی رجوع کند به بخارا لاابالی‌وار
  • How that Wakíl, (moved) by love, made up his mind to return to Bukhárá recklessly.

  • شمع مریم را بهل افروخته ** که بخارا می‌رود آن سوخته
  • Leave the candle of Mary lighted, for that ardent (lover) is going to Bukhárá,

  • سخت بی‌صبر و در آتشدان تیز ** رو سوی صدر جهان می‌کن گریز 3790
  • Mightily impatient and in the blazing furnace (of love). Go, make a transition to the (story of the) Sadr-i Jahán.

  • این بخارا منبع دانش بود ** پس بخاراییست هر کنش بود
  • This “Bukhárá” is the source if knowledge; therefore every one who has that (knowledge) is a native of “Bukhárá.”

  • پیش شیخی در بخارا اندری ** تا به خواری در بخارا ننگری
  • In the presence of a Shaykh you are in “Bukhárá”: see that you do not look on “Bukhárá” as lowly.

  • جز به خواری در بخارای دلش ** راه ندهد جزر و مد مشکلش
  • Save with lowliness (shown by you), its difficult ebb and flow will not give (you) entrance into the “Bukhárá” of his heart.

  • ای خنک آن را که ذلت نفسه ** وای آنکس را که یردی رفسه
  • Oh, happy he whose carnal soul is abased! Alas for that one whose recalcitrance destroys (him)!

  • فرقت صدر جهان در جان او ** پاره پاره کرده بود ارکان او 3795
  • Separation from the Sadr-i Jahán had shattered (the Wakíl’s) foundations to pieces in his soul.