English    Türkçe    فارسی   

3
406-430

  • احمدم در مانده در دست یهود ** صالحم افتاده در حبس ثمود
  • I am (like) Ahmad ( Mohammad) left forsaken in the hands of the Jews, I am (like) Salih fallen into prison (amongst the people) of Thamud.

  • ای سعادت‌بخش جان انبیا ** یا بکش یا باز خوانم یا بیا
  • O Thou that bestowed felicity on the souls of the prophets, either slay me or call me back (to Thee) or come (Thyself).

  • با فراقت کافران را نیست تاب ** می‌گود یا لیتنی کنت تراب
  • (Even) the infidels cannot endure to be separated from Thee: he (every infidel) is saying, ‘O would that I had been dust!’

  • حال او اینست کو خود زان سوست ** چون بود بی تو کسی کان توست
  • This is the state of him (the infidel) who in sooth belongs to that side (is beyond the pale): how (then) should one that belongs to Thee be (patient) without Thee?”

  • حق همی‌گوید که آری ای نزه ** لیک بشنو صبر آر و صبر به 410
  • God saith, “Yea, O pure (heart); but hearken (unto Me) and have patience, for patience is better.

  • صبح نزدیکست خامش کم خروش ** من همی‌کوشم پی تو تو مکوش
  • The dawn is near. Hush, do not wail! I am striving for thee, do not thou strive.”

  • بقیه‌ی داستان رفتن خواجه به دعوت روستایی سوی ده
  • The rest of the Story of the Khwaja’s going to the village on the invitation of the countryman.

  • شد ز حد هین باز گرد ای یار گرد ** روستایی خواجه را بین خانه برد
  • It (this digression) has passed beyond bounds: return, O valiant friend. The countryman, mark you, took the Khwaja to his house.

  • قصه‌ی اهل سبا یک گوشه نه ** آن بگو کان خواجه چون آمد به ده
  • Put aside the story of the people of Saba: tell how the Khwaja came to the village.

  • روستایی در تملق شیوه کرد ** تا که حزم خواجه را کالیوه کرد
  • The countryman used blandishments in ingratiating himself, until he made the Khwaja’s prudence crazy.

  • از پیام اندر پیام او خیره شد ** تا زلال حزم خواجه تیره شد 415
  • He ( the Khwaja) was distracted by message upon message, till the clear water of his prudence became turbid.

  • هم ازینجا کودکانش در پسند ** نرتع و نلعب بشادی می‌زدند
  • On the same side his children in approval (of the country-man’s invitation) were joyously striking up “Let us frolic and play,”

  • همچو یوسف کش ز تقدیر عجب ** نرتع و نلعب ببرد از ظل آب
  • Like Joseph, whom by the wondrous (act of Divine) predestination (the words). “Let us frolic and play” carried off from his father’s shadow (protection).

  • آن نه بازی بلک جانبازیست آن ** حیله و مکر و دغاسازیست آن
  • That is not (joyful) play; nay, ‘tis play with one’s life, ‘tis cunning and deceit and contrivance of fraud.

  • هرچه از یارت جدا اندازد آن ** مشنو آن را کان زیان دارد زیان
  • Whatsoever would fling you asunder from the Friend, do not listen to it, for it holds loss, loss.

  • گر بود آن سود صد در صد مگیر ** بهر زر مگسل ز گنجور ای فقیر 420
  • (Even) if the gain be a hundred hundredfold, do not accept it: do not, for the sake of the gold, break with the dervish (who is) the treasurer (of the Divine bounty)!

  • این شنو که چند یزدان زجر کرد ** گفت اصحاب نبی را گرم و سرد
  • Hear how many a rebuke, hot and cold (kindly and severe), God addressed to the Companions of the Prophet,

  • زانک بر بانگ دهل در سال تنگ ** جمعه را کردند باطل بی درنگ
  • Because, in a year of distress (famine), at the sound of the drum they (quitted) without tarrying (and) made void the Friday congregation,

  • تا نباید دیگران ارزان خرند ** زان جلب صرفه ز ما ایشان برند
  • “Lest” (so they said) “others should buy cheap and get the advantage over us in respect of those imported goods.”

  • ماند پیغامبر بخلوت در نماز ** با دو سه درویش ثابت پر نیاز
  • The Prophet was left alone in prayer with two or three poor men firm (in their faith) and full of supplication.

  • گفت طبل و لهو و بازرگانیی ** چونتان ببرید از ربانیی 425
  • He (God) said, “How did the drum and the pastime and a trading affair sunder you from a man of God?

  • قد فضضتم نحو قمح هائما ** ثم خلیتم نبیا قائما
  • Ye have dispersed (and run) madly towards the wheat, and left a Prophet standing (in prayer).

  • بهر گندم تخم باطل کاشتید ** و آن رسول حق را بگذاشتید
  • On account of the wheat ye sowed the seed of vanity and forsook that Messenger of God.

  • صحبت او خیر من لهوست و مال ** بین کرا بگذاشتی چشمی بمال
  • Companionship with him is better that pastime and riches: (look and ) see whom thou hast forsaken, rub an eye!

  • خود نشد حرص شما را این یقین ** که منم رزاق و خیر الرازقین
  • Verily, to your greed did not this become certain, that I am the Provider and the best of them that provide?”

  • آنک گندم را ز خود روزی دهد ** کی توکلهات را ضایع نهد 430
  • He that giveth sustenance from Himself unto the wheat, how should He let thy acts of trust (in Him) be wasted?