گر به ظاهر آن پری پنهان بود ** آدمی پنهان‌تر از پریان بود

گر به ظاهر آن پری پنهان بود ** آدمی پنهان‌تر از پریان بود 4255

نزد عاقل زان پری که مضمرست ** آدمی صد بار خود پنهان‌ترست

آدمی نزدیک عاقل چون خفیست ** چون بود آدم که در غیب او صفیست

تشبیه صورت اولیا و صورت کلام اولیا به صورت عصای موسی و صورت افسون عیسی علیهما السلام

آدمی همچون عصای موسی‌است ** آدمی همچون فسون عیسی‌است

در کف حق بهر داد و بهر زین ** قلب مومن هست بین اصبعین

ظاهرش چوبی ولیکن پیش او ** کون یک لقمه چو بگشاید گلو 4260

تو مبین ز افسون عیسی حرف و صوت ** آن ببین کز وی گریزان گشت موت

تو مبین ز افسونش آن لهجات پست ** آن نگر که مرده بر جست و نشست

تو مبین مر آن عصا را سهل یافت ** آن ببین که بحر خضرا را شکافت

تو ز دوری دیده‌ای چتر سیاه ** یک قدم فا پیش نه بنگر سپاه

تو ز دوری می‌نبینی جز که گرد ** اندکی پیش آ ببین در گرد مرد 4265

دیده‌ها را گرد او روشن کند ** کوهها را مردی او بر کند

چون بر آمد موسی از اقصای دشت ** کوه طور از مقدمش رقاص گشت

تفسیر یا جبال اوبی معه والطیر

روی داود از فرش تابان شده ** کوهها اندر پیش نالان شده

کوه با داود گشته همرهی ** هردو مطرب مست در عشق شهی

یا جبال اوبی امر آمده ** هر دو هم‌آواز و هم‌پرده شده 4270

گفت داودا تو هجرت دیده‌ای ** بهر من از همدمان ببریده‌ای

ای غریب فرد بی مونس شده ** آتش شوق از دلت شعله زده

مطربان خواهی و قوال و ندیم ** کوهها را پیشت آرد آن قدیم

مطرب و قوال و سرنایی کند ** که به پیشت بادپیمایی کند

تا بدانی ناله چون که را رواست ** بی لب و دندان ولی را ناله‌هاست 4275

نغمه‌ی اجزای آن صافی‌جسد ** هر دمی در گوش حسش می‌رسد

همنشینان نشنوند او بشنود ** ای خنک جان کو به غیبش بگرود

بنگرد در نفس خود صد گفت و گو ** همنشین او نبرده هیچ بو

صد سال و صد جواب اندر دلت ** می‌رسد از لامکان تا منزلت