English    Türkçe    فارسی   

3
4727-4751

  • آفت ادراک آن قالست و حال ** خون بخون شستن محالست و محال
  • That utterance and (that) state (of existence) are the bane of (spiritual) perception: to wash away blood with blood is absurd, absurd.

  • من چو با سوداییانش محرمم ** روز و شب اندر قفص در می‌دمم
  • Since I am familiar with His frenzied ones, day and night I am breathing forth (the secrets of Love) in the cage (of phenomenal existence).

  • سخت مست و بی‌خود و آشفته‌ای ** دوش ای جان بر چه پهلو خفته‌ای
  • Thou art mightily drunken and senseless and distraught: yesternight on which side hast thou slept, O (my) soul?

  • هان و هان هش دار بر ناری دمی ** اولا بر جه طلب کن محرمی 4730
  • Beware, beware! Take heed lest thou utter a breath! First spring up and seek a trusted friend.

  • عاشق و مستی و بگشاده زبان ** الله الله اشتری بر ناودان
  • Thou art a lover and intoxicated, and thy tongue (is) loosed! —God! God! thou art (like) the camel on the water-spout!

  • چون ز راز و ناز او گوید زبان ** یا جمیل الستر خواند آسمان
  • When the tongue tells of His mystery and coquetry, Heaven chants (the prayer), “O Thou that art goodly in covering!”

  • ستر چه در پشم و پنبه آذرست ** تا همی‌پوشیش او پیداترست
  • What covering (can there be)? The fire is in the wool cotton whilst thou art covering it up, it is (all the) more manifest.

  • چون بکوشم تا سرش پنهان کنم ** سر بر آرد چون علم کاینک منم
  • When I endeavour to hide His (Love’s) secret, He lifts up His head, like a banner, saying, “Look, here am I!”

  • رغم انفم گیردم او هر دو گوش ** کای مدمغ چونش می‌پوشی بپوش 4735
  • In despite of me He seizes both my ears, saying, “O scatter-brain, how wilt thou cover it Cover it (if thou canst)!”

  • گویمش رو گرچه بر جوشیده‌ای ** همچو جان پیدایی و پوشیده‌ای
  • I say to Him, “Begone! Though thou hast bubbled up (hast become fervid), (yet) thou art (both) manifest and concealed, like the soul.”

  • گوید او محبوس خنبست این تنم ** چون می اندر بزم خنبک می‌زنم
  • He says, “This body of mine is imprisoned in the jar, (but) like wine I am clapping hands (making a merry noise) at the banquet.”

  • گویمش زان پیش که گردی گرو ** تا نیاید آفت مستی برو
  • I say to Him, “Go ere thou art put in pawn (confinement) lest the bane of intoxication befall (thee).”

  • گوید از جام لطیف‌آشام من ** یار روزم تا نماز شام من
  • He says, “I befriend the day with (my) delicious cup until the evening-prayer.

  • چون بیاید شام و دزدد جام من ** گویمش وا ده که نامد شام من 4740
  • When evening comes and steals my cup, I will say to it, ‘Give (it) back, for my evening hath not come.’”

  • زان عرب بنهاد نام می مدام ** زانک سیری نیست می‌خور را مدام
  • Hence the Arabs applied the name mudám to wine, because the wine-drinker is never sated.

  • عشق جوشد باده‌ی تحقیق را ** او بود ساقی نهان صدیق را
  • Love makes the wine of realisation to bubble: He is the cup-bearer to the siddíq (true lover) in secret.

  • چون بجویی تو بتوفیق حسن ** باده آب جان بود ابریق تن
  • When you seek (the reality) with good help (from God), the water (essence) of the spirit is the wine, and the body is the flagon.

  • چون بیفزاید می توفیق را ** قوت می بشکند ابریق را
  • When He increases the wine of His help, the potency of the wine bursts the flagon.

  • آب گردد ساقی و هم مست آب ** چون مگو والله اعلم بالصواب 4745
  • The water (the spirit) becomes the Cup-bearer, and the water (is) also the drunken man. Tell not how! And Go best knoweth the right.

  • پرتو ساقیست کاندر شیره رفت ** شیره بر جوشید و رقصان گشت و زفت
  • ‘Tis the radiance of the Cup-bearer that entered into the must: the must bubbled up and began to dance and waxed strong.

  • اندرین معنی بپرس آن خیره را ** که چنین کی دیده بودی شیره را
  • On this matter, ask the heedless (sceptic), “When did you (ever) see must like this?”

  • بی تفکر پیش هر داننده هست ** آنک با شوریده شوراننده هست
  • To every one who hath knowledge it is (self-evident) without reflection, that together with the person disturbed there is a Disturber.

  • حکایت عاشقی دراز هجرانی بسیار امتحانی
  • Story of the lover who had been long separated (from his beloved) and had suffered much tribulation.

  • یک جوانی بر زنی مجنون بدست ** می‌ندادش روزگار وصل دست
  • A certain youth was madly enamoured of a woman: the fortune of union was not granted to him.

  • بس شکنجه کرد عشقش بر زمین ** خود چرا دارد ز اول عشق کین 4750
  • Love tortured him exceedingly on the earth: why, in sooth, does Love bear hatred (to the lover) from the first?

  • عشق از اول چرا خونی بود ** تا گریزد آنک بیرونی بود
  • Why is Love murderous from the first, so that he who is an outsider runs away?