گوش کن هاروت را ماروت را ** ای غلام و چاکران ما روت را

گوش کن هاروت را ماروت را ** ای غلام و چاکران ما روت را 800

مست بودند از تماشای اله ** وز عجایبهای استدراج شاه

این چنین مستیست ز استدراج حق ** تا چه مستیها کند معراج حق

دانه‌ی دامش چنین مستی نمود ** خوان انعامش چه‌ها داند گشود

مست بودند و رهیده از کمند ** های هوی عاشقانه می‌زدند

یک کمین و امتحان در راه بود ** صرصرش چون کاه که را می‌ربود 805

امتحان می‌کردشان زیر و زبر ** کی بود سرمست را زینها خبر

خندق و میدان بپیش او یکیست ** چاه و خندق پیش او خوش مسلکیست

آن بز کوهی بر آن کوه بلند ** بر دود از بهر خوردی بی‌گزند

تا علف چیند ببیند ناگهان ** بازیی دیگر ز حکم آسمان

بر کهی دیگر بر اندازد نظر ** ماده بز بیند بر آن کوه دگر 810

چشم او تاریک گردد در زمان ** بر جهد سرمست زین که تا بدان

آنچنان نزدیک بنماید ورا ** که دویدن گرد بالوعه‌ی سرا

آن هزاران گز دو گز بنمایدش ** تا ز مستی میل جستن آیدش

چونک بجهد در فتد اندر میان ** در میان هر دو کوه بی امان

او ز صیادان به که بگریخته ** خود پناهش خون او را ریخته 815

شسته صیادان میان آن دو کوه ** انتظار این قضای با شکوه

باشد اغلب صید این بز همچنین ** ورنه چالاکست و چست و خصم‌بین

رستم ارچه با سر و سبلت بود ** دام پاگیرش یقین شهوت بود

همچو من از مستی شهوت ببر ** مستی شهوت ببین اندر شتر

باز این مستی شهوت در جهان ** پیش مستی ملک دان مستهان 820

مستی آن مستی این بشکند ** او به شهوت التفاتی کی کند

آب شیرین تا نخوردی آب شور ** خوش بود خوش چون درون دیده نور

قطره‌ای از باده‌های آسمان ** بر کند جان را ز می وز ساقیان

تا چه مستیها بود املاک را ** وز جلالت روحهای پاک را