English    Türkçe    فارسی   

4
147-171

  • گر نمی‌دانند کش راننده اوست ** باد را پس کردن زاری چه خوست

  • اهل کشتی همچنین جویای باد ** جمله خواهانش از آن رب العباد

  • همچنین در درد دندانها ز باد ** دفع می‌خواهی بسوز و اعتقاد

  • از خدا لابه‌کنان آن جندیان ** که بده باد ظفر ای کامران 150

  • رقعه‌ی تعویذ می‌خواهند نیز ** در شکنجه‌ی طلق زن از هر عزیز

  • پس همه دانسته‌اند آن را یقین ** که فرستد باد رب‌العالمین

  • پس یقین در عقل هر داننده هست ** اینک با جنبنده جنباننده هست

  • گر تو او را می‌نبینی در نظر ** فهم کن آن را به اظهار اثر

  • تن به جان جنبد نمی‌بینی تو جان ** لیک از جنبیدن تن جان بدان 155

  • گفت او گر ابلهم من در ادب ** زیرکم اندر وفا و در طلب

  • گفت ادب این بود خود که دیده شد ** آن دگر را خود همی‌دانی تو لد

  • قصه‌ی آن صوفی کی زن خود را بیگانه‌ای بگرفت

  • صوفیی آمد به سوی خانه روز ** خانه یک در بود و زن با کفش‌دوز

  • جفت گشته با رهی خویش زن ** اندر آن یک حجره از وسواس تن

  • چون بزد صوفی به جد در چاشتگاه ** هر دو درماندند نه حیلت نه راه 160

  • هیچ معهودش نبد کو آن زمان ** سوی خانه باز گردد از دکان

  • قاصدا آن روز بی‌وقت آن مروع ** از خیالی کرد تا خانه رجوع

  • اعتماد زن بر آن کو هیچ بار ** این زمان فا خانه نامد او ز کار

  • آن قیاسش راست نامد از قضا ** گرچه ستارست هم بدهد سزا

  • چونک بد کردی بترس آمن مباش ** زانک تخمست و برویاند خداش 165

  • چند گاهی او بپوشاند که تا ** آیدت زان بد پشیمان و حیا

  • عهد عمر آن امیر مومنان ** داد دزدی را به جلاد و عوان

  • بانگ زد آن دزد کای میر دیار ** اولین بارست جرمم زینهار

  • گفت عمر حاش لله که خدا ** بار اول قهر بارد در جزا

  • بارها پوشد پی اظهار فضل ** باز گیرد از پی اظهار عدل 170

  • تا که این هر دو صفت ظاهر شود ** آن مبشر گردد این منذر شود