پیش بینایان خبر گفتن خطاست ** کان دلیل غفلت و نقصان ماست

پیش بینا شد خموشی نفع تو ** بهر این آمد خطاب انصتوا

گر بفرماید بگو بر گوی خوش ** لیک اندک گو دراز اندر مکش

ور بفرماید که اندر کش دراز ** هم‌چنان شرمین بگو با امر ساز

همچنین که من درین زیبا فسون ** با ضیاء الحق حسام‌الدین کنون 2075

چونک کوته می‌کنم من از رشد ** او به صد نوعم بگفتن می‌کشد

ای حسام‌الدین ضیاء ذوالجلال ** چونک می‌بینی چه می‌جویی مقال

این مگر باشد ز حب مشتهی ** اسقنی خمرا و قل لی انها

بر دهان تست این دم جام او ** گوش می‌گوید که قسم گوش کو

قسم تو گرمیست نک گرمی و مست ** گفت حرص من ازین افزون‌ترست 2080

جواب گفتن مصطفی علیه‌السلام اعتراض کننده را

در حضور مصطفای قندخو ** چون ز حد برد آن عرب از گفت و گو

آن شه والنجم و سلطان عبس ** لب گزید آن سرد دم را گفت بس

دست می‌زند بهر منعش بر دهان ** چند گویی پیش دانای نهان

پیش بینا برده‌ای سرگین خشک ** که بخر این را به جای ناف مشک

بعر را ای گنده‌مغز گنده‌مخ ** زیر بینی بنهی و گویی که اخ 2085

اخ اخی برداشتی ای گیج گاج ** تا که کالای بدت یابد رواج

تا فریبی آن مشام پاک را ** آن چریده‌ی گلشن افلاک را

حلم او خود را اگر چه گول ساخت ** خویشتن را اندکی باید شناخت

دیگ را گر باز ماند امشب دهن ** گربه را هم شرم باید داشتن

خویشتن گر خفته کرد آن خوب فر ** سخت بیدارست دستارش مبر 2090

چند گویی ای لجوج بی‌صفا ** این فسون دیو پیش مصطفی

صد هزاران حلم دارند این گروه ** هر یکی حلمی از آنها صد چو کوه

حلمشان بیدار را ابله کند ** زیرک صد چشم را گمره کند

حلمشان هم‌چون شراب خوب نغز ** نغز نغزک بر رود بالای مغز

مست را بین زان شراب پرشگفت ** هم‌چو فرزین مست کژ رفتن گرفت 2095