چنبره‌ی دید جهان ادراک تست ** پرده‌ی پاکان حس ناپاک تست

مدتی حس را بشو ز آب عیان ** این چنین دان جامه‌شوی صوفیان 2385

چون شدی تو پاک پرده بر کند ** جان پاکان خویش بر تو می‌زند

جمله عالم گر بود نور و صور ** چشم را باشد از آن خوبی خبر

چشم بستی گوش می‌آری به پیش ** تا نمایی زلف و رخساره‌ی به تیش

گوش گوید من به صورت نگروم ** صورت ار بانگی زند من بشنوم

عالمم من لکی اندر فن خویش ** فن من جز حرف و صوتی نیست بیش 2390

هین بیا بینی ببین این خوب را ** نیست در خور بینی این مطلوب را

گر بود مشک و گلابی بو برم ** فن من اینست و علم و مخبرم

کی ببینم من رخ آن سیم‌ساق ** هین مکن تکلیف ما لیس یطاق

باز حس کژ نبیند غیر کژ ** خواه کژ غژ پیش او یا راست غژ

چشم احول از یکی دیدن یقین ** دانک معزولست ای خواجه معین 2395

تو که فرعونی همه مکری و زرق ** مر مرا از خود نمی‌دانی تو فرق

منگر از خود در من ای کژباز تو ** تا یکی تو را نبینی تو دوتو

بنگر اندر من ز من یک ساعتی ** تا ورای کون بینی ساحتی

وا رهی از تنگی و از ننگ و نام ** عشق اندر عشق بینی والسلام

پس بدانی چونک رستی از بدن ** گوش و بینی چشم می‌داند شدن 2400

راست گفتست آن شه شیرین‌زبان ** چشم گرد مو به موی عارفان

چشم را چشمی نبود اول یقین ** در رحم بود او جنین گوشتین

علت دیدن مدان پیه ای پسر ** ورنه خواب اندر ندیدی کس صور

آن پری و دیو می‌بیند شبیه ** نیست اندر دیدگاه هر دو پیه

نور را با پیه خود نسبت نبود ** نسبتش بخشید خلاق ودود 2405

آدمست از خاک کی ماند به خاک ** جنیست از نار بی‌هیچ اشتراک

نیست مانندای آتش آن پری ** گر چه اصلش اوست چون می‌بنگری

مرغ از بادست و کی ماند به باد ** نامناسب را خدا نسبت به داد