English    Türkçe    فارسی   

4
2697-2721

  • انبیا چون جنس روحند و ملک ** مر ملک را جذب کردند از فلک
  • Since the prophets are homogeneous with spirit and angel, they drew angels from heaven.

  • باد جنس آتش است و یار او ** که بود آهنگ هر دو بر علو
  • Wind (air) is the congener and friend of fire, for the tendency of both is upward.

  • چون ببندی تو سر کوزه‌ی تهی ** در میان حوض یا جویی نهی
  • When you stop the mouth of an empty pot and put it in a tank or river,

  • تا قیامت آن فرو ناید به پست ** که دلش خالیست و در وی باد هست 2700
  • It will not sink till the Resurrection, for its heart (interior) is void and there is (nothing but) wind (air) in it.

  • میل بادش چون سوی بالا بود ** ظرف خود را هم سوی بالا کشد
  • Since the desire of the wind (confined) in it is (to move) upward, it draws upward also the vessel containing it.

  • باز آن جانها که جنس انبیاست ** سوی‌ایشان کش کشان چون سایه‌هاست
  • Again, the spirits that are homogeneous with the prophets are moving gradually, like shadows, towards them,

  • زانک عقلش غالبست و بی ز شک ** عقل جنس آمد به خلقت با ملک
  • Because its (such a spirit's) intelligence is predominant; and beyond doubt the intelligence is homogeneous in nature with the angel;

  • وان هوای نفس غالب بر عدو ** نفس جنس اسفل آمد شد بدو
  • While in the enemy (of God) the carnal soul's concupiscence is predominant: the carnal soul is homogeneous with the lowest (of the low) and goes to it.

  • بود قبطی جنس فرعون ذمیم ** بود سبطی جنس موسی کلیم 2705
  • The Egyptian was a congener of the reprobate Pharaoh; the Israelite was a congener of Moses, the Kalím.

  • بود هامان جنس‌تر فرعون را ** برگزیدش برد بر صدر سرا
  • Hámán was more congenial (than any one else) to Pharaoh: he (Pharaoh) chose him out and brought him to the high-seat in the palace.

  • لاجرم از صدر تا قعرش کشید ** که ز جنس دوزخ‌اند آن دو پلید
  • Inevitably he (Hámán) dragged him (Pharaoh) from the high-seat to the lowest depth, for those two unclean ones are homogenous with Hell.

  • هر دو سوزنده چو ذوزخ ضد نور ** هر دو چون دوزخ ز نور دل نفور
  • Both, like Hell, are burning and contrary to light: both, like Hell, are exceedingly averse to the light of the heart;

  • زانک دوزخ گوید ای مومن تو زود ** برگذر که نورت آتش را ربود
  • For Hell says, “O true believer, pass by quickly, since thy light hath taken away (extinguished) the Fire.

  • بگذر اى مومن كه نورت مىكشد ** آتشم را چون كه دامن مىكشد 2710
  • Pass, O true believer, for thy light, when it sweeps by’, quenches my fire.”

  • می‌رمد آن دوزخی از نور هم ** زانک طبع دوزخستش ای صنم
  • The man destined for Hell, also, is recoiling from the light, because he hath the nature of Hell, O worshipful one.

  • دوزخ از مومن گریزد آنچنان ** که گریزد مومن از دوزخ به جان
  • Hell flees from the true believer just as the true believer flees with (all) his soul from Hell,

  • زانک جنس نار نبود نور او ** ضد نار آمد حقیقت نورجو
  • Because his light is not homogeneous with the Fire: the seeker of the light is in reality the contrary of the Fire

  • در حدیث آمدی که مومن در دعا ** چون امان خواهد ز دوزخ از خدا
  • It is related in the Hadíth that when the true believer prays to God for protection from Hell,

  • دوزخ از وی هم امان خواهد به جان ** که خدایا دور دارم از فلان 2715
  • Hell also begs earnestly for protection from him, saying, “O God, keep me far from such-and-such a one!”

  • جاذبه‌ی جنسیتست اکنون ببین ** که تو جنس کیستی از کفر و دین
  • ‘Tis the attracting power of homogeneity (that indicates one’s real nature): consider now with whom thou art congenial in respect of infidelity or true religion.

  • گر بهامان مایلی هامانیی ** ور به موسی مایلی سبحانیی
  • If thou art inclined towards Hámán, thou hast the nature of Hámán, and if thou art inclined towards Moses, thou art a glorifier of God.

  • ور بهر و مایلی انگیخته ** نفس و عقلی هر دوان آمیخته
  • And if thou art inclined and impelled towards both, thou art carnal soul and reason both mingled together.

  • هر دو در جنگند هان و هان بکوش ** تا شود غالب معانی بر نقوش
  • Both (these) are at war: take heed, take heed, and strive that the spiritual realities may prevail over the (sensuous) forms.

  • در جهان جنگ شادی این بسست ** که ببینی بر عدو هر دم شکست 2720
  • In the world of war ‘tis joy enough that thou shouldst always, see defeat (inflicted) on the enemy.

  • آن ستیزه‌رو بسختی عاقبت ** گفت با هامان برای مشورت
  • Finally that quarrelsome-looking (contumacious) man (Pharaoh) in his hardness (of heart) told Hámán, for the purpose of consultation.