English    Türkçe    فارسی   

4
2716-2740

  • جاذبه‌ی جنسیتست اکنون ببین ** که تو جنس کیستی از کفر و دین
  • ‘Tis the attracting power of homogeneity (that indicates one’s real nature): consider now with whom thou art congenial in respect of infidelity or true religion.
  • گر بهامان مایلی هامانیی ** ور به موسی مایلی سبحانیی
  • If thou art inclined towards Hámán, thou hast the nature of Hámán, and if thou art inclined towards Moses, thou art a glorifier of God.
  • ور بهر و مایلی انگیخته ** نفس و عقلی هر دوان آمیخته
  • And if thou art inclined and impelled towards both, thou art carnal soul and reason both mingled together.
  • هر دو در جنگند هان و هان بکوش ** تا شود غالب معانی بر نقوش
  • Both (these) are at war: take heed, take heed, and strive that the spiritual realities may prevail over the (sensuous) forms.
  • در جهان جنگ شادی این بسست ** که ببینی بر عدو هر دم شکست 2720
  • In the world of war ‘tis joy enough that thou shouldst always, see defeat (inflicted) on the enemy.
  • آن ستیزه‌رو بسختی عاقبت ** گفت با هامان برای مشورت
  • Finally that quarrelsome-looking (contumacious) man (Pharaoh) in his hardness (of heart) told Hámán, for the purpose of consultation.
  • وعده‌های آن کلیم‌الله را ** گفت و محرم ساخت آن گمراه را
  • He told (him) the promises pf the one (Moses) with whom God spoke, and made that misguided person his confidant.
  • مشورت کردن فرعون با وزیرش هامان در ایمان آوردن به موسی علیه‌السلام
  • How Pharaoh took counsel with ha vizier, Hámán, as to believing in Moses, on whom be peace.
  • گفت با هامان چون تنهااش بدید ** جست هامان و گریبان را درید
  • He told Hamán when he saw him alone: Hámán sprang up and rent the bosom of his shirt.
  • بانگها زد گریه‌ها کرد آن لعین ** کوفت دستار و کله را بر زمین
  • That accursed one uttered loud cries’ and sobs and beat his turban and cap on the ground,
  • که چگونه گفت اندر روی شاه ** این چنین گستاخ آن حرف تباه 2725
  • Saying, “How durst he say those vain words so impudently in the face of the king?
  • جمله عالم را مسخر کرده تو ** کار را با بخت چون زر کرده تو
  • Thou hast made the whole world subject (to thy sway); thou, (attended) by fortune, hast made thy estate (brilliant) as gold.
  • از مشارق وز مغارب بی‌لجاج ** سوی تو آرند سلطانان خراج
  • From all parts of the East and West sultans, without (raising); opposition, bring tribute to thee.
  • پادشاهان لب همی مالند شاد ** بر ستانه‌ی خاک تو این کیقباد
  • Kings are rubbing their lips joyfully on the dust of thy thresh old, O mighty emperor.
  • اسپ یاغی چون ببیند اسپ ما ** رو بگرداند گریزد بی عصا
  • When the enemy’s horse sees our horse, it turns its face and flees without flogging’.
  • تاکنون معبود و مسجود جهان ** بوده‌ای گردی کمینه‌ی بندگان 2730
  • Hitherto thou hast been worshipped and adored by the (whole) world: (now) thou wilt become the meanest of slaves.
  • در هزار آتش شدن زین خوشترست ** که خداوندی شود بنده‌پرست
  • To go into a thousand fires is better than this, that a lord should become the servant of a slave.
  • نه بکش اول مرا ای شاه چین ** تا نبیند چشم من بر شاه این
  • Nay, kill me first, O king of China, that mine eye may not be hold this (servility) in the king.
  • خسروا اول مرا گردن بزن ** تا نبیند این مذلت چشم من
  • O emperor, behead me first, that mine eye may not behold this ignominy.
  • خود نبودست و مبادا این چنین ** که زمین گردون شود گردون زمین
  • Truly never has there been—and never may there be!—such a thing as this, that the earth should become the sky, and the sky become the earth;
  • بندگان‌مان خواجه‌تاش ما شوند ** بی‌دلان‌مان دلخراش ما شوند 2735
  • (That) our slaves should become our fellow-servants, (and that) our timorous ones should become those who (cruelly) wound our hearts;
  • چشم‌روشن دشمنان و دوست کور ** گشت ما را پس گلستان قعر گور
  • (That our) enemies (should be) bright-eyed and (our) friends blind: then (in that case) the rose-garden has become for us (like) the bottom of the tomb.”
  • تزییف سخن هامان علیه‌اللعنه
  • Showing the falsity of Hámán’s speech— the curse (of God) be upon him!
  • دوست از دشمن همی نشناخت او ** نرد را کورانه کژ می‌باخت او
  • He did not know friend from enemy: he was playing back gammon (all) wrong, like a blind man.
  • دشمن تو جز تو نبود این لعین ** بی‌گناهان را مگو دشمن به کین
  • Thy enemy is none but thyself, O accursed one: do not despitefully call the innocent (thy) enemies.
  • پیش تو این حالت بد دولتست ** که دوادو اول و آخر لتست
  • In thy sight this evil state (in which thou art) is dawlat (worldly fortune), whereof the beginning is dawádaw (running to and fro) and the end lat (blows).
  • گر ازین دولت نتازی خز خزان ** این بهارت را همی آید خزان 2740
  • If by degrees thou do not run away from this worldly fortune, autumn will come o’er this spring of thine.