English    Türkçe    فارسی   

4
2757-2781

  • چون شکسته می‌رهد اشکسته شو ** امن در فقرست اندر فقر رو
  • آن کهی کو داشت از کان نقد چند ** گشت پاره پاره از زخم کلند
  • تیغ بهر اوست کو را گردنیست ** سایه که افکندست بر وی زخم نیست
  • مهتری نفطست و آتش ای غوی ** ای برادر چون بر آذر می‌روی 2760
  • هر چه او هموار باشد با زمین ** تیرها را کی هدف گردد ببین
  • سر بر آرد از زمین آنگاه او ** چون هدفها زخم یابد بی رفو
  • نردبان خالق این ما و منیست ** عاقبت زین نردبان افتادنیست
  • هر که بالاتر رود ابله‌ترست ** که استخوان او بتر خواهد شکست
  • این فروعست و اصولش آن بود ** که ترفع شرکت یزدان بود 2765
  • چون نمردی و نگشتی زنده زو ** یاغیی باشی به شرکت ملک‌جو
  • چون بدو زنده شدی آن خود ویست ** وحدت محضست آن شرکت کیست
  • شرح این در آینه‌ی اعمال جو ** که نیابی فهم آن از گفت و گو
  • گر بگویم آنچ دارم در درون ** بس جگرها گردد اندر حال خون
  • بس کنم خود زیرکان را این بس است ** بانگ دو کردم اگر در ده کس است 2770
  • حاصل آن هامان بدان گفتار بد ** این چنین راهی بر آن فرعون زد
  • لقمه‌ی دولت رسیده تا دهان ** او گلوی او بریده ناگهان
  • خرمن فرعون را داد او به باد ** هیچ شه را این چنین صاحب مباد
  • نومید شدن موسی علیه‌السلام از ایمام فرعون به تاثیر کردن سخن هامان در دل فرعون
  • گفت موسی لطف بنمودیم وجود ** خود خداوندیت را روزی نبود
  • آن خداوندی که نبود راستین ** مر ورا نه دست دان نه آستین 2775
  • آن خداوندی که دزدیده بود ** بی دل و بی جان و بی دیده بود
  • آن خداوندی که دادندت عوام ** باز بستانند از تو هم‌چو وام
  • ده خداوندی عاریت به حق ** تا خداوندیت بخشد متفق
  • منازعت امیران عرب با مصطفی علیه‌السلام کی ملک را مقاسمت کن با ما تا نزاعی نباشد و جواب فرمودن مصطفی علیه‌السلام کی من مامورم درین امارت و بحث ایشان از طرفین
  • آن امیران عرب گرد آمدند ** نزد پیغامبر منازع می‌شدند
  • که تو میری هر یک از ما هم امیر ** بخش کن این ملک و بخش خود بگیر 2780
  • هر یکی در بخش خود انصاف‌جو ** تو ز بخش ما دو دست خود بشو