تا زبون گردد به پیش آن نظر ** شعشعات آفتاب با شرر

که آن نظر نوری و این ناری بود ** نار پیش نور بس تاری بود

کرامات و نور شیخ عبدالله مغربی قدس الله سره

گفت عبدالله شیخ مغربی ** شصت سال از شب ندیدم من شبی

من ندیدم ظلمتی در شصت سال ** نه به روز و نه به شب نه ز اعتلال

صوفیان گفتند صدق قال او ** شب همی‌رفتیم در دنبال او 600

در بیابانهای پر از خار و گو ** او چو ماه بدر ما را پیش‌رو

روی پس ناکرده می‌گفتی به شب ** هین گو آمد میل کن در سوی چپ

باز گفتی بعد یک دم سوی راست ** میل کن زیرا که خاری پیش پاست

روز گشتی پاش را ما پای‌بوس ** گشته و پایش چو پاهای عروس

نه ز خاک و نه ز گل بر وی اثر ** نه از خراش خار و آسیب حجر 605

مغربی را مشرقی کرده خدای ** کرده مغرب را چو مشرق نورزای

نور این شمس شموسی فارس است ** روز خاص و عام را او حارس است

چون نباشد حارس آن نور مجید ** که هزاران آفتاب آرد پدید

تو به نور او همی رو در امان ** در میان اژدها و کزدمان

پیش پیشت می‌رود آن نور پاک ** می‌کند هر ره‌زنی را چاک‌چاک 610

یوم لا یخزی النبی راست دان ** نور یسعی بین ایدیهم بخوان

گرچه گردد در قیامت آن فزون ** از خدا اینجا بخواهید آزمون

کو ببخشد هم به میغ و هم به ماغ ** نور جان والله اعلم بالبلاغ

بازگردانیدن سلیمان علیه‌السلام رسولان بلقیس را به آن هدیه‌ها کی آورده بودند سوی بلقیس و دعوت کردن بلقیس را به ایمان و ترک آفتاب‌پرستی

باز گردید ای رسولان خجل ** زر شما را دل به من آرید دل

این زر من بر سر آن زر نهید ** کوری تن فرج استر را دهید 615

فرج استر لایق حلقه‌ی زرست ** زر عاشق روی زرد اصفرست

که نظرگاه خداوندست آن ** کز نظرانداز خورشیدست کان

کو نظرگاه شعاع آفتاب ** کو نظرگاه خداوند لباب

از گرفت من ز جان اسپر کنید ** گرچه اکنون هم گرفتار منید

مرغ فتنه دانه بر بامست او ** پر گشاده بسته‌ی دامست او 620