در هنر من از کسی کم نیستم ** تا به خدمت پیش دشمن بیستم

من ز آتش زاده‌ام او از وحل ** پیش آتش مر وحل را چه محل 1925

او کجا بود اندر آن دوری که من ** صدر عالم بودم و فخر زمن

خلق الجان من مارج من نار و قوله تعالی فی حق ابلیس انه کان من الجن ففسق

شعله می‌زد آتش جان سفیه ** که آتشی بود الولد سر ابیه

نه غلط گفتم که بد قهر خدا ** علتی را پیش آوردن چرا

کار بی‌علت مبرا از علل ** مستمر و مستقرست از ازل

در کمال صنع پاک مستحث ** علت حادث چه گنجد یا حدث 1930

سر آب چه بود آب ما صنع اوست ** صنع مغزست و آب صورت چو پوست

عشق دان ای فندق تن دوستت ** جانت جوید مغز و کوبد پوستت

دوزخی که پوست باشد دوستش ** داد بدلنا جلودا پوستش

معنی و مغزت بر آتش حاکمست ** لیک آتش را قشورت هیزمست

کوزه‌ی چوبین که در وی آب جوست ** قدرت آتش همه بر ظرف اوست 1935

معنی انسان بر آتش مالکست ** مالک دوزخ درو کی هالکست

پس میفزا تو بدن معنی فزا ** تا چو مالک باشی آتش را کیا

پوستها بر پوست می‌افزوده‌ای ** لاجرم چون پوست اندر دوده‌ای

زانک آتش را علف جز پوست نیست ** قهر حق آن کبر را پوستین کنیست

این تکبر از نتیجه‌ی پوستست ** جاه و مال آن کبر را زان دوستست 1940

این تکبر چیست غفلت از لباب ** منجمد چون غفلت یخ ز آفتاب

چون خبر شد ز آفتابش یخ نماند ** نرم گشت و گرم گشت و تیز راند

شد ز دید لب جمله‌ی تن طمع ** خوار و عاشق شد که ذل من طمع

چون نبیند مغز قانع شد به پوست ** بند عز من قنع زندان اوست

عزت اینجا گبریست و ذل دین ** سنگ تا فانی نشد کی شد نگین 1945

در مقام سنگی آنگاهی انا ** وقت مسکین گشتن تست وفنا

کبر زان جوید همیشه جاه و مال ** که ز سرگینست گلحن را کمال

کین دو دایه پوست را افزون کنند ** شحم و لحم و کبر و نخوت آکنند