آنک او کف دید در گردش بود ** وانک دریا دید او بی‌غش بود

دعوت کردن مسلمان مغ را

مر مغی را گفت مردی کای فلان ** هین مسلمان شو بباش از مومنان

گفت اگر خواهد خدا مومن شوم ** ور فزاید فضل هم موقن شوم

گفت می‌خواهد خدا ایمان تو ** تا رهد از دست دوزخ جان تو

لیک نفس نحس و آن شیطان زشت ** می‌کشندت سوی کفران و کنشت 2915

گفت ای منصف چو ایشان غالب‌اند ** یار او باشم که باشد زورمند

یار آن تانم بدن کو غالبست ** آن طرف افتم که غالب جاذبست

چون خدا می‌خواست از من صدق زفت ** خواست او چه سود چون پیشش نرفت

نفس و شیطان خواست خود را پیش برد ** وآن عنایت قهر گشت و خرد و مرد

تو یکی قصر و سرایی ساختی ** اندرو صد نقش خوش افراختی 2920

خواستی مسجد بود آن جای خیر ** دیگری آمد مر آن را ساخت دیر

یا تو بافیدی یکی کرباس تا ** خوش بسازی بهر پوشیدن قبا

تو قبا می‌خواستی خصم از نبرد ** رغم تو کرباس را شلوار کرد

چاره کرباس چه بود جان من ** جز زبون رای آن غالب شدن

او زبون شد جرم این کرباس چیست ** آنک او مغلوب غالب نیست کیست 2925

چون کسی بی‌خواست او بر وی براند ** خاربن در ملک و خانه‌ی او نشاند

صاحب خانه بدین خواری بود ** که چنین بر وی خلاقت می‌رود

هم خلق گردم من ار تازه و نوم ** چونک یار این چنین خواری شوم

چونک خواه نفس آمد مستعان ** تسخر آمد ایش شاء الله کان

من اگر ننگ مغان یا کافرم ** آن نیم که بر خدا این ظن برم 2930

که کسی ناخواه او و رغم او ** گردد اندر ملکت او حکم جو

ملکت او را فرو گیرد چنین ** که نیارد دم زدن دم آفرین

دفع او می‌خواهد و می‌بایدش ** دیو هر دم غصه می‌افزایدش

بنده‌ی این دیو می‌باید شدن ** چونک غالب اوست در هر انجمن

تا مبادا کین کشد شیطان ز من ** پس چه دستم گیرد آنجا ذوالمنن 2935