English    Türkçe    فارسی   

5
3352-3376

  • تا بنوشد سنقر و بک یا رقت  ** سر سر پوستین و چارقت 
  • So that thy (fellow-servants) Sunqur and Bakyáruq may hear the inmost secret of thy sheepskin jacket and rustic shoon.

  • ای ایاز از تو غلامی نور یافت  ** نورت از پستی سوی گردون شتافت 
  • O Ayáz, slavery hath gained lustre from thee: thy lustre hath sped from lowliness towards heaven.

  • حسرت آزادگان شد بندگی  ** بندگی را چون تو دادی زندگی 
  • Servitude has become an object of regret to the free, since thou hast given life (and splendour) to servitude.

  • مؤمن آن باشد که اندر جزر و مد  ** کافر از ایمان او حسرت خورد  3355
  • The true believer is he by whose true belief amidst the ebb and flow (of fortune) the infidel is made regretful.”

  • حکایت کافری کی گفتندش در عهد ابا یزید کی مسلمان شو و جواب گفتن او ایشان را 
  • Story of the infidel whom, in the time of Abá Yazíd (Báyazíd), they invited to become a Moslem; and how he answered them.

  • بود گبری در زمان بایزید  ** گفت او را یک مسلمان سعید 
  • There was a certain infidel in the time of Báyazíd: a blessed Moslem said to him,

  • که چه باشد گر تو اسلام آوری  ** تا بیابی صد نجات و سروری 
  • “How would it be if you profess Islam, so that you may gain a hundred salvations and sovereignties?”

  • گفت این ایمان اگر هست ای مرید  ** آنک دارد شیخ عالم بایزید 
  • He replied, “If this Faith (of thine), O disciple, is (the same as) that which is held by Báyazíd, the Shaykh (spiritual Director) of the world,

  • من ندارم طاقت آن تاب آن  ** که آن فزون آمد ز کوششهای جان 
  • I cannot endure the glowing heat thereof, which is too great for (all) the strivings of my soul (to attain unto it).

  • گرچه در ایمان و دین ناموقنم  ** لیک در ایمان او بس مؤمنم  3360
  • Although I feel no certainty as regards the Faith and Religion (of Islam), yet I believe mightily in his Faith.

  • دارم ایمان که آن ز جمله برترست  ** بس لطیف و با فروغ و با فرست 
  • I hold the faith that that (Faith of his) is higher than all (others): ’tis very beautiful, resplendent, and glorious.

  • مؤمن ایمان اویم در نهان  ** گرچه مهرم هست محکم بر دهان 
  • Inwardly I am a believer in his Faith, though a seal is set firmly on my mouth.

  • باز ایمان خود گر ایمان شماست  ** نه بدان میلستم و نه مشتهاست 
  • Again, if indeed the Faith (which thou wouldst have me embrace) is your Faith, I have no inclination or desire for it.

  • آنک صد میلش سوی ایمان بود  ** چون شما را دید آن فاتر شود 
  • He that feels a hundred inclinations to believe—that (inclination) languishes as soon as he sees you (Moslems),

  • زانک نامی بیند و معنیش نی  ** چون بیابان را مفازه گفتنی  3365
  • Because he sees a (mere) name and no meaning in it, like calling the desert mafáza (a safe place).

  • عشق او ز آورد ایمان بفسرد  ** چون به ایمان شما او بنگرد 
  • When he looks upon your Faith, his love is chilled (and shrinks) from professing it.”

  • حکایت آن مذن زشت آواز کی در کافرستان بانگ نماز داد و مرد کافری او را هدیه داد 
  • Story of the harsh-voiced muezzin who called (the Moslems) to prayer in the land of the infidels and to whom a certain infidel offered presents.

  • یک مذن داشت بس آواز بد  ** در میان کافرستان بانگ زد 
  • A certain muezzin had a very harsh voice: he called (the Moslems to prayer) in the land of the infidels.

  • چند گفتندش مگو بانگ نماز  ** که شود جنگ و عداوتها دراز 
  • They said to him several times, “Do not give the call to prayer, for (otherwise) fighting and acts of hostility (against us) will be prolonged.”

  • او ستیزه کرد و پس بی‌احتراز  ** گفت در کافرستان بانگ نماز 
  • He defied (them), and then without showing (any) caution he gave the call to prayer in the land of the infidels.

  • خلق خایف شد ز فتنه‌ی عامه‌ای  ** خود بیامد کافری با جامه‌ای  3370
  • The (Moslem) folk were in fear of a general insurrection; however, an infidel came up (to them) with a robe.

  • شمع و حلوا با چنان جامه‌ی لطیف  ** هدیه آورد و بیامد چون الیف 
  • He brought (with him) candles and halwá and such a (fine) robe as gifts, and approached in a friendly manner,

  • پرس پرسان کین مذن کو کجاست  ** که صلا و بانگ او راحت‌فزاست 
  • Asking again and again, “Tell me, where is this muezzin, whose call and cry increases my pleasure?”

  • هین چه راحت بود زان آواز زشت  ** گفت که آوازش فتاد اندر کنشت 
  • “Eh, what pleasure was there from such a harsh voice?” He replied, “His voice penetrated into the church.

  • دختری دارم لطیف و بس سنی  ** آرزو می‌بود او را مؤمنی 
  • I have a comely daughter of very high estate: she was desiring (to marry) a true believer.

  • هیچ این سودا نمی‌رفت از سرش  ** پندها می‌داد چندین کافرش  3375
  • Never would this passion go out of her head, (though) so many infidels were exhorting her.

  • در دل او مهر ایمان رسته بود  ** هم‌چو مجمر بود این غم من چو عود 
  • Love of the Faith had grown up in her heart: this grief was like a censer and I like the aloes-wood (burning in it).