چونک خود را او بدان حوری نمود ** مردی او هم‌چنین بر پای بود

با چنان شیری به چالش گشت جفت ** مردی او مانده بر پای و نخفت

آن بت شیرین‌لقای ماه‌رو ** در عجب در ماند از مردی او 3890

جفت شد با او به شهوت آن زمان ** متحد گشتند حالی آن دو جان

ز اتصال این دو جان با همدگر ** می‌رسد از غیبشان جانی دگر

رو نماید از طریق زادنی ** گر نباشد از علوقش ره‌زنی

هر کجا دو کس به مهری یا به کین ** جمع آید ثالثی زاید یقین

لیک اندر غیب زاید آن صور ** چون روی آن سو ببینی در نظر 3895

آن نتایج از قرانات تو زاد ** هین مگرد از هر قرینی زود شاد

منتظر می‌باش آن میقات را ** صدق دان الحاق ذریات را

کز عمل زاییده‌اند و از علل ** هر یکی را صورت و نطق و طلل

بانگشان درمی‌رسد زان خوش حجال ** کای ز ما غافل هلا زوتر تعال

منتظر در غیب جان مرد و زن ** مول مولت چیست زوتر گام زن 3900

راه گم کرد او از آن صبح دروغ ** چون مگس افتاد اندر دیگ دوغ

پشیمان شدن آن سرلشکر از آن خیانت کی کرد و سوگند دادن او آن کنیزک را کی به خلیفه باز نگوید از آنچ رفت

چند روزی هم بر آن بد بعد از آن ** شد پشیمان او از آن جرم گران

داد سوگندش کای خورشیدرو ** با خلیفه زینچ شد رمزی مگو

چون ندید او را خلیفه مست گشت ** پس ز بام افتاد او را نیز طشت

دید صد چندان که وصفش کرده بود ** کی بود خود دیده مانند شنود 3905

وصف تصویرست بهر چشم هوش ** صورت آن چشم دان نه زان گوش

کرد مردی از سخن‌دانی سال ** حق و باطل چیست ای نیکو مقال

گوش را بگرفت و گفت این باطلست ** چشم حقست و یقینش حاصلست

آن به نسبت باطل آمد پیش این ** نسبتست اغلب سخنها ای امین

ز آفتاب ار کرد خفاش احتجاب ** نیست محجوب از خیال آفتاب 3910

خوف او را خود خیالش می‌دهد ** آن خیالش سوی ظلمت می‌کشد

آن خیال نور می‌ترساندش ** بر شب ظلمات می‌چفساندش