در مزارع طالب دخلی که نیست ** در مغارس طالب نخلی که نیست

در مدارس طالب علمی که نیست ** در صوامع طالب حلمی که نیست 1365

هستها را سوی پس افکنده‌اند ** نیستها را طالبند و بنده‌اند

زانک کان و مخزن صنع خدا ** نیست غیر نیستی در انجلا

پیش ازین رمزی بگفتستیم ازین ** این و آن را تو یکی بین دو مبین

گفته شد که هر صناعت‌گر که رست ** در صناعت جایگاه نیست جست

جست بنا موضعی ناساخته ** گشته ویران سقفها انداخته 1370

جست سقا کوزای کش آب نیست ** وان دروگر خانه‌ای کش باب نیست

وقت صید اندر عدم بد حمله‌شان ** از عدم آنگه گریزان جمله‌شان

چون امیدت لاست زو پرهیز چیست ** با انیس طمع خود استیز چیست

چون انیس طمع تو آن نیستیست ** از فنا و نیست این پرهیز چیست

گر انیس لا نه‌ای ای جان به سر ** در کمین لا چرایی منتظر 1375

زانک داری جمله دل برکنده‌ای ** شست دل در بحر لا افکنده‌ای

پس گریز از چیست زین بحر مراد ** که بشستت صد هزاران صید داد

از چه نام برگ را کردی تو مرگ ** جادوی بین که نمودت مرگ برگ

هر دو چشمت بست سحر صنعتش ** تا که جان را در چه آمد رغبتش

در خیال او ز مکر کردگار ** جمله صحرا فوق چه زهرست و مار 1380

لاجرم چه را پناهی ساختست ** تا که مرگ او را به چاه انداختست

اینچ گفتم از غلطهات ای عزیز ** هم برین بشنو دم عطار نیز

قصه‌ی سلطان محمود و غلام هندو

رحمة الله علیه گفته است ** ذکر شه محمود غازی سفته است

کز غزای هند پیش آن همام ** در غنیمت اوفتادش یک غلام

پس خلیفه‌ش کرد و بر تختش نشاند ** بر سپه بگزیدش و فرزند خواند 1385

طول و عرض و وصف قصه تو به تو ** در کلام آن بزرگ دین بجو

حاصل آن کودک برین تخت نضار ** شسته پهلوی قباد شهریار

گریه کردی اشک می‌راندی بسوز ** گفت شه او را کای پیروز روز