این خود آن ناله‌ست کو کرد آشکار ** آنچ پنهانست یا رب زینهار

دو دهان داریم گویا هم‌چو نی ** یک دهان پنهانست در لبهای وی

یک دهان نالان شده سوی شما ** های هویی در فکنده در هوا

لیک داند هر که او را منظرست ** که فغان این سری هم زان سرست

دمدمه‌ی این نای از دمهای اوست ** های هوی روح از هیهای اوست 2005

گر نبودی با لبش نی را سمر ** نی جهان را پر نکردی از شکر

با کی خفتی وز چه پهلو خاستی ** که چنین پر جوش چون دریاستی

یا ابیت عند ربی خواندی ** در دل دریای آتش راندی

نعره‌ی یا نار کونی باردا ** عصمت جان تو گشت ای مقتدا

ای ضیاء الحق حسام دین و دل ** کی توان اندود خورشیدی به گل 2010

قصد کردستند این گل‌پاره‌ها ** که بپوشانند خورشید ترا

در دل که لعلها دلال تست ** باغها از خنده مالامال تست

محرم مردیت را کو رستمی ** تا ز صد خرمن یکی جو گفتمی

چون بخواهم کز سرت آهی کنم ** چون علی سر را فرو چاهی کنم

چونک اخوان را دل کینه‌ورست ** یوسفم را قعر چه اولیترست 2015

مست گشتم خویش بر غوغا زنم ** چه چه باشد خیمه بر صحرا زنم

بر کف من نه شراب آتشین ** وانگه آن کر و فر مستانه بین

منتظر گو باش بی گنج آن فقیر ** زآنک ما غرقیم این دم در عصیر

از خدا خواه ای فقیر این دم پناه ** از من غرقه شده یاری مخواه

که مرا پروای آن اسناد نیست ** از خود و از ریش خویشم یاد نیست 2020

باد سبلت کی بگنجد و آب رو ** در شرابی که نگنجد تار مو

در ده ای ساقی یکی رطلی گران ** خواجه را از ریش و سبلت وا رهان

نخوتش بر ما سبالی می‌زند ** لیک ریش از رشک ما بر می‌کند

مات او و مات او و مات او ** که همی‌دانیم تزویرات او

از پس صد سال آنچ آید ازو ** پیر می‌بیند معین مو به مو 2025