تا کجا آنجا که جا را راه نیست ** جز سنابرق مه الله نیست

تا کجا آنجا که جا را راه نیست ** جز سنابرق مه الله نیست 2145

از همه اوهام و تصویرات دور ** نور نور نور نور نور نور

بهر تو ار پست کردم گفت و گو ** تا بسازی با رفیق زشت‌خو

تا کشی خندان و خوش بار حرج ** از پی الصبر مفتاح الفرج

چون بسازی با خسی این خسان ** گردی اندر نور سنتها رسان

که انبیا رنج خسان بس دیده‌اند ** از چنین ماران بسی پیچیده‌اند 2150

چون مراد و حکم یزدان غفور ** بود در قدمت تجلی و ظهور

بی ز ضدی ضد را نتوان نمود ** وان شه بی‌مثل را ضدی نبود

حکمت در انی جاعل فی الارض خلیفة

پس خلیفه ساخت صاحب‌سینه‌ای ** تا بود شاهیش را آیینه‌ای

بس صفای بی‌حدودش داد او ** وانگه از ظلمت ضدش بنهاد او

دو علم بر ساخت اسپید و سیاه ** آن یکی آدم دگر ابلیس راه 2155

در میان آن دو لشکرگاه زفت ** چالش و پیکار آنچ رفت رفت

هم‌چنان دور دوم هابیل شد ** ضد نور پاک او قابیل شد

هم‌چنان این دو علم از عدل و جور ** تا به نمرود آمد اندر دور دور

ضد ابراهیم گشت و خصم او ** وآن دو لشکر کین‌گزار و جنگ‌جو

چون درازی جنگ آمد ناخوشش ** فیصل آن هر دو آمد آتشش 2160

پس حکم کرد آتشی را و نکر ** تا شود حل مشکل آن دو نفر

دور دور و قرن قرن این دو فریق ** تا به فرعون و به موسی شفیق

سالها اندر میانشان حرب بود ** چون ز حد رفت و ملولی می‌فزود

آب دریا را حکم سازید حق ** تا که ماند کی برد زین دو سبق

هم‌چنان تا دور و طور مصطفی ** با ابوجهل آن سپهدار جفا 2165

هم نکر سازید از بهر ثمود ** صیحه‌ای که جانشان را در ربود

هم نکر سازید بهر قوم عاد ** زود خیزی تیزرو یعنی که باد

هم نکر سازید بر قارون ز کین ** در حلیمی این زمین پوشید کین

تا حلیمی زمین شد جمله قهر ** برد قارون را و گنجش را به قعر