English    Türkçe    فارسی   

6
2314-2338

  • لیک حق اصحابنا اصحاب را  ** در گشاد و برد تا صدر سرا 
  • But, O my comrades, God has opened the door to the Comrades and led them to the high-seat in the palace.
  • با کفش نامستحق و مستحق  ** معتقان رحمت‌اند از بند رق  2315
  • Through His hand the unworthy and the worthy are freed by Mercy from the bonds of servitude.
  • در عدم ما مستحقان کی بدیم  ** که برین جان و برین دانش زدیم 
  • During (our) non-existence how were we worthy to attain to this spirituality and knowledge?
  • ای بکرده یار هر اغیار را  ** وی بداده خلعت گل خار را 
  • O Thou who hast made every stranger (Thy) friend, and O Thou who hast given the rose as a robe of honour to the thorn,
  • خاک ما را ثانیا پالیز کن  ** هیچ نی را بار دیگر چیز کن 
  • Sift our dust a second time, make (our) nothing to be some thing once more!
  • این دعا تو امر کردی ز ابتدا  ** ورنه خاکی را چه زهره‌ی این بدی 
  • Thou didst command this invocation (of Thee) from the beginning; else how should a creature of dust have dared (to do) this?
  • چون دعامان امر کردی ای عجاب  ** این دعای خویش را کن مستجاب  2320
  • Since—oh, wonder !—Thou didst command us to invoke Thee, cause this invocation of Thee to be answered favourably.
  • شب شکسته کشتی فهم و حواس  ** نه امیدی مانده نه خوف و نه یاس 
  • Night has wrecked the ship of (my) understanding and senses: no hope is left, nor fear nor despair.
  • برده در دریای رحمت ایزدم  ** تا ز چه فن پر کند بفرستدم 
  • God has borne me into the sea of Mercy: (I know not) with what specialty He will fill me and send me (back to the world).
  • آن یکی را کرده پر نور جلال  ** وآن دگر را کرده پر وهم و خیال 
  • He fills one with the light of Majesty, while He fills another with (vain) imagination and fancy.
  • گر بخویشم هیچ رای و فن بدی  ** رای و تدبیرم به حکم من بدی 
  • If I had any judgement and skill by myself, my judgement and forethought would be under my control;
  • شب نرفتی هوش بی‌فرمان من  ** زیر دام من بدی مرغان من  2325
  • At night my consciousness would not go (from me) without my bidding, and my birds (senses and faculties) would be under my trap.
  • بودمی آگه ز منزلهای جان  ** وقت خواب و بیهشی و امتحان 
  • I should be aware of the stages (of the journey) of the soul (both) at the time of sleep and unconsciousness and (at the time of) tribulation.
  • چون کفم زین حل و عقد او تهیست  ** ای عجب این معجبی من ز کیست 
  • Inasmuch as my hand is (made) empty by this (sovereign) power of His to loose and bind, oh, I wonder, from whom comes this self-conceit of mine?
  • دیده را نادیده خود انگاشتم  ** باز زنبیل دعا برداشتم 
  • I have even deemed that what I saw was not seen (by me), and (like a beggar) I have again held up the basket of invocation.
  • چون الف چیزی ندارم ای کریم  ** جز دلی دلتنگ‌تر از چشم میم 
  • Like alif, I possess nothing, O Gracious One, except a heart more constricted with anguish than the eye of mim.
  • این الف وین میم ام بود ماست  ** میم ام تنگست الف زو نر گداست  2330
  • This alif and this mím are the mother (umm) of our existence: the mím of umm is narrow (distressful), and the alif is (begging for deliverance) from it (like) a sturdy beggar.
  • آن الف چیزی ندارد غافلیست  ** میم دلتنگ آن زمان عاقلیست 
  • (The state denoted by) ‘alif possesses nothing’ is forgetfulness (unconsciousness); the distressful mím is (denotes) the time of rationality (consciousness).
  • در زمان بیهشی خود هیچ من  ** در زمان هوش اندر پیچ من 
  • During the time of unconsciousness I am nothing at all; during the time of consciousness I am in torment.
  • هیچ دیگر بر چنین هیچی منه  ** نام دولت بر چنین پیچی منه 
  • Do not lay another nothing upon a nothing like this; do not put the name of ‘(worldly) fortune’ upon a torment like this.
  • خود ندارم هیچ به سازد مرا  ** که ز وهم دارم است این صد عنا 
  • Truly (the state of) ‘I possess nothing’ suits me better, since these hundred troubles arise from imagining that I possess (something).
  • در ندارم هم تو داراییم کن  ** رنج دیدم راحت‌افزاییم کن  2335
  • Just in (the state where) I possess nothing do Thou act in sovereign fashion towards me. I have suffered pain: do Thou increase my pleasure.
  • هم در آب دیده عریان بیستم  ** بر در تو چونک دیده نیستم 
  • I will just stand naked in (a flood of) tears at Thy gate, since I have no sight.
  • آب دیده‌ی بنده‌ی بی‌دیده را  ** سبزه‌ای بخش و نباتی زین چرا 
  • Do Thou bestow on the tears of Thy sightless slave a verdure and vegetation from this (bountiful) pasture;
  • ور نمانم آب آبم ده ز عین  ** هم‌چو عینین نبی هطالتین 
  • And if I leave no tears (in my eyes), do Thou give me tears (flowing abundantly) from an eye like the two streaming eyes of the Prophet.