English    Türkçe    فارسی   

6
3084-3108

  • اولا بر بست یک چشم و بدید  ** نور روی او و آن چشمش پرید 

  • بعد از آن صبرش نماند و آن دگر  ** بر گشاد و کرد خرج آن قمر  3085

  • هم‌چنان مرد مجاهد نان دهد  ** چون برو زد نور طاعت جان دهد 

  • پس زنی گفتش ز چشم عبهری  ** که ز دستت رفت حسرت می‌خوری 

  • گفت حسرت می‌خورم که صد هزار  ** دیده بودی تا همی‌کردم نثار 

  • روزن چشمم ز مه ویران شدست  ** لیک مه چون گنج در ویران نشست 

  • کی گذارد گنج کین ویرانه‌ام  ** یاد آرد از رواق و خانه‌ام  3090

  • نور روی یوسفی وقت عبور  ** می‌فتادی در شباک هر قصور 

  • پس بگفتندی درون خانه در  ** یوسفست این سو به سیران و گذر 

  • زانک بر دیوار دیدندی شعاع  ** فهم کردندی پس اصحاب بقاع 

  • خانه‌ای را کش دریچه‌ست آن طرف  ** دارد از سیران آن یوسف شرف 

  • هین دریچه سوی یوسف باز کن  ** وز شکافش فرجه‌ای آغاز کن  3095

  • عشق‌ورزی آن دریچه کردنست  ** کز جمال دوست سینه روشنست 

  • پس هماره روی معشوقه نگر  ** این به دست تست بشنو ای پدر 

  • راه کن در اندرونها خویش را  ** دور کن ادراک غیراندیش را 

  • کیمیا داری دوای پوست کن  ** دشمنان را زین صناعت دوست کن 

  • چون شدی زیبا بدان زیبا رسی  ** که رهاند روح را از بی‌کسی  3100

  • پرورش مر باغ جانها را نمش  ** زنده کرده مرده‌ی غم را دمش 

  • نه همه ملک جهان دون دهد  ** صد هزاران ملک گوناگون دهد 

  • بر سر ملک جمالش داد حق  ** ملکت تعبیر بی‌درس و سبق 

  • ملکت حسنش سوی زندان کشید  ** ملکت علمش سوی کیوان کشید 

  • شه غلام او شد از علم و هنر  ** ملک علم از ملک حسن استوده‌تر  3105

  • رجوع کردن به حکایت آن شخص وام کرده و آمدن او به امید عنایت آن محتسب سوی تبریز 

  • آن غریب ممتحن از بیم وام  ** در ره آمد سوی آن دارالسلام 

  • شد سوی تبریز و کوی گلستان  ** خفته اومیدش فراز گل ستان 

  • زد ز دارالملک تبریز سنی  ** بر امیدش روشنی بر روشنی