English    Türkçe    فارسی   

6
3095-3119

  • هین دریچه سوی یوسف باز کن  ** وز شکافش فرجه‌ای آغاز کن  3095

  • عشق‌ورزی آن دریچه کردنست  ** کز جمال دوست سینه روشنست 

  • پس هماره روی معشوقه نگر  ** این به دست تست بشنو ای پدر 

  • راه کن در اندرونها خویش را  ** دور کن ادراک غیراندیش را 

  • کیمیا داری دوای پوست کن  ** دشمنان را زین صناعت دوست کن 

  • چون شدی زیبا بدان زیبا رسی  ** که رهاند روح را از بی‌کسی  3100

  • پرورش مر باغ جانها را نمش  ** زنده کرده مرده‌ی غم را دمش 

  • نه همه ملک جهان دون دهد  ** صد هزاران ملک گوناگون دهد 

  • بر سر ملک جمالش داد حق  ** ملکت تعبیر بی‌درس و سبق 

  • ملکت حسنش سوی زندان کشید  ** ملکت علمش سوی کیوان کشید 

  • شه غلام او شد از علم و هنر  ** ملک علم از ملک حسن استوده‌تر  3105

  • رجوع کردن به حکایت آن شخص وام کرده و آمدن او به امید عنایت آن محتسب سوی تبریز 

  • آن غریب ممتحن از بیم وام  ** در ره آمد سوی آن دارالسلام 

  • شد سوی تبریز و کوی گلستان  ** خفته اومیدش فراز گل ستان 

  • زد ز دارالملک تبریز سنی  ** بر امیدش روشنی بر روشنی 

  • جانش خندان شد از آن روضه‌ی رجال  ** از نسیم یوسف و مصر وصال 

  • گفت یا حادی انخ لی ناقتی  ** جاء اسعادی و طارت فاقتی  3110

  • ابرکی یا ناقتی طاب الامور  ** ان تبریزا مناخات الصدور 

  • اسرحی یا ناقتی حول الریاض  ** ان تبریزا لنا نعم المفاض 

  • ساربانا بار بگشا ز اشتران  ** شهر تبریزست و کوی گلستان 

  • فر فردوسیست این پالیز را  ** شعشعه‌ی عرشیست این تبریز را 

  • هر زمانی نور روح‌انگیز جان  ** از فراز عرش بر تبریزیان  3115

  • چون وثاق محتسب جست آن غریب  ** خلق گفتندش که بگذشت آن حبیب 

  • او پریر از دار دنیا نقل کرد  ** مرد و زن از واقعه‌ی او روی‌زرد 

  • رفت آن طاوس عرشی سوی عرش  ** چون رسید از هاتفانش بوی عرش 

  • سایه‌اش گرچه پناه خلق بود  ** در نوردید آفتابش زود زود