English    Türkçe    فارسی   

6
3194-3218

  • چون درین جو دیدعکس سیب مرد  ** دامنش را دید آن پر سیب کرد 
  • When a man sees the reflexion of apples in this river, and the sight of them fills his skirt with (real) apples,

  • آنچ در جو دید کی باشد خیال  ** چونک شد از دیدنش پر صد جوال  3195
  • How should that which he saw in the river be a phantom, when a hundred sacks have been filled by his vision?

  • تن مبین و آن مکن کان بکم و صم  ** کذبوا بالحق لما جائهم 
  • Do not regard the body, and do not act like those dumb and deaf men (who) disbelieved in the Truth when it came to them.

  • ما رمیت اذ رمیت احمد بدست  ** دیدن او دیدن خالق شدست 
  • The Khwája is (the God-man of whom God said) Thou didst not throw when thou threwest: to see him is to see the Creator.

  • خدمت او خدمت حق کردنست  ** روز دیدن دیدن این روزنست 
  • To serve him is to serve God: to see this window is to see the Daylight;

  • خاصه این روزن درخشان از خودست  ** نی ودیعه‌ی آفتاب و فرقدست 
  • Especially (as) this window is resplendent of itself: nothing (no light) is deposited (therein) by the sun and the Farqad (stars).

  • هم از آن خورشید زد بر روزنی  ** لیک از راه و سوی معهود نی  3200
  • From that (Divine) Sun, too, (beams) strike upon a window, but not in the ordinary way and direction.

  • در میان شمس و این روزن رهی  ** هست روزنها نشد زو آگهی 
  • Between the Sun and this window there is a way; (but) the (other) windows are not acquainted with it,

  • تا اگر ابری بر آید چرخ‌پوش  ** اندرین روزن بود نورش به جوش 
  • So that, if a cloud arise and cover the sky, in this window its (the Sun's) light will (still) be coruscating.

  • غیر راه این هوا و شش جهت  ** در میان روزن و خور مالفت 
  • There is familiarity between the window and the Sun, otherwise than (by) the way of this atmosphere and the six directions.

  • مدحت و تسبیح او تسبیح حق  ** میوه می‌روید ز عین این طبق 
  • To praise and glorify him (the Perfect Man) is to glorify God: the fruit is growing out of the essential nature of this tray.

  • سیب روید زین سبد خوش لخت لخت  ** عیب نبود گر نهی نامش درخت  3205
  • Apples grow from this basket in fine variety: ’tis no harm if you bestow on it the name ‘tree.’

  • این سبد را تو درخت سیب خوان  ** که میان هر دو راه آمد نهان 
  • Call this basket ‘the Apple-tree,’ for between the two there is a hidden way.

  • آنچ روید از درخت بارور  ** زین سبد روید همان نوع از ثمر 
  • That which grows from the fruit-bearing Tree—the same kind of fruit grows from this basket.

  • پس سبد را تو درخت بخت بین  ** زیر سایه‌ی این سبد خوش می‌نشین 
  • Therefore regard the basket as the Tree of Fortune and sit happily under the shade (protection) of this basket.

  • نان چو اطلاق آورد ای مهربان  ** نان چرا می‌گوییش محموده خوان 
  • When bread produces looseness (acts as a laxative), why call it bread, O kindly man? Call it scammony.

  • خاک ره چون چشم روشن کرد و جان  ** خاک او را سرمه بین و سرمه دان  3210
  • When the dust on the road illumines the eye and the spirit, regard its dust as collyrium and know that it is collyrium.

  • چون ز روی این زمین تابد شروق  ** من چرا بالا کنم رو در عیوق 
  • When the sunrise shines forth from the face of this earth, why should I lift up my face to (the star) ‘Ayyúq?

  • شد فنا هستش مخوان ای چشم‌شوخ  ** در چنین جو خشک کی ماند کلوخ 
  • He (the Khwája) is naughted: do not call him existent, O bold-eyed (impudent) man! How should the sod remain dry in a River like this?

  • پیش این خورشید کی تابد هلال  ** با چنان رستم چه باشد زور زال 
  • How should the new-moon shine in the presence of this Sun? What is the strength of a decrepit old woman (zál) against such a Rustam?

  • طالبست و غالبست آن کردگار  ** تا ز هستی‌ها بر آرد او دمار 
  • The (only real) Agent is seeking and prevailing (over all), to the end that He may utterly destroy (all unreal) existences.

  • دو مگو و دو مدان و دو مخوان  ** بنده را در خواجه‌ی خود محو دان  3215
  • Do not say ‘two,’ do not know ‘two,’ and do not call ‘two’: deem the slave to be effaced in his master.

  • خواجه هم در نور خواجه‌آفرین  ** فانیست و مرده و مات و دفین 
  • The Khwája likewise is naughted and dead and checkmated and buried in the Khwája's Creator.

  • چون جدا بینی ز حق این خواجه را  ** گم کنی هم متن و هم دیباجه را 
  • When you regard this Khwája as separate from God, you lose both the text and the preface.

  • چشم و دل را هین گذاره کن ز طین  ** این یکی قبله‌ست دو قبله مبین 
  • Hark, let your (inward) eye and your heart pass beyond (transcend) the (bodily) clay! This is One Qibla (object of worship): do not see two qiblas.