نه ز مردان چاره دارم نه از زنان ** چون کنم که نی ازینم نه از آن

نه ز مردان چاره دارم نه از زنان ** چون کنم که نی ازینم نه از آن 3865

بعد از آن کودک به کوسه بنگریست ** گفت او با آن دو مو از غم بریست

فارغست از خشت و از پیکار خشت ** وز چو تو مادرفروش کنک زشت

بر زنخ سه چار مو بهر نمون ** بهتر از سی خشت گرداگرد کون

ذره‌ای سایه‌ی عنایت بهترست ** از هزاران کوشش طاعت‌پرست

زانک شیطان خشت طاعت بر کند ** گر دو صد خشتست خود را ره کند 3870

خشت اگر پرست بنهاده‌ی توست ** آن دو سه مو از عطای آن سوست

در حقیقت هر یکی مو زان کهیست ** کان امان‌نامه‌ی صله‌ی شاهنشهیست

تو اگر صد قفل بنهی بر دری ** بر کند آن جمله را خیره‌سری

شحنه‌ای از موم اگر مهری نهد ** پهلوانان را از آن دل بشکهد

آن دو سه تار عنایت هم‌چو کوه ** سد شد چون فر سیما در وجوه 3875

خشت را مگذار ای نیکوسرشت ** لیک هم آمن مخسپ از دیو زشت

رو دو تا مو زان کرم با دست آر ** وانگهان آمن بخسپ و غم مدار

نوم عالم از عبادت به بود ** آنچنان علمی که مستنبه بود

آن سکون سابح اندر آشنا ** به ز جهد اعجمی با دست و پا

اعجمی زد دست و پا و غرق شد ** می‌رود سباح ساکن چون عمد 3880

علم دریاییست بی‌حد و کنار ** طالب علمست غواص بحار

گر هزاران سال باشد عمر او ** او نگردد سیر خود از جست و جو

کان رسول حق بگفت اندر بیان ** اینک منهومان هما لا یشبعان

در تفسیر این خبر کی مصطفی صلوات‌الله علیه فرمود منهومان لا یشبعان طالب الدنیا و طالب العلم کی این علم غیر علم دنیا باید تا دو قسم باشد اما علم دنیا هم دنیا باشد الی آخره و اگر هم‌چنین شود کی طالب الدنیا و طالب الدنیا تکرار بود نه تقسیم مع تقریره

طالب الدنیا و توفیراتها ** طالب العلم و تدبیراتها

پس درین قسمت چو بگماری نظر ** غیر دنیا باشد این علم ای پدر 3885

غیر دنیا پس چه باشد آخرت ** کت کند زینجا و باشد رهبرت

بحث کردن آن سه شه‌زاده در تدبیر آن واقعه

رو به هم کردند هر سه مفتتن ** هر سه را یک رنج و یک درد و حزن

هر سه در یک فکر و یک سودا ندیم ** هر سه از یک رنج و یک علت سقیم

در خموشی هر سه را خطرت یکی ** در سخن هم هر سه را حجت یکی