دست او بگرفت و با او یار شد ** او هم از تخت و کمر بیزار شد

تا بلاد دور رفتند این دو شه ** عشق یک کرت نکردست این گنه

بر بزرگان شهد و بر طفلانست شیر ** او بهر کشتی بود من الاخیر

غیر این دو بس ملوک بی‌شمار ** عشقشان از ملک بربود و تبار

جان این سه شه‌بچه هم گرد چین ** هم‌چو مرغان گشته هر سو دانه‌چین 4000

زهره نی تا لب گشایند از ضمیر ** زانک رازی با خطر بود و خطیر

صد هزاران سر بپولی آن زمان ** عشق خشم آلوده زه کرده کمان

عشق خود بی‌خشم در وقت خوشی ** خوی دارد دم به دم خیره‌کشی

این بود آن لحظه کو خشنود شد ** من چه گویم چونک خشم‌آلود شد

لیک مرج جان فدای شیر او ** کش کشد این عشق و این شمشیر او 4005

کشتنی به از هزاران زندگی ** سلطنت‌ها مرده‌ی این بندگی

با کنایت رازها با هم‌دگر ** پست گفتندی به صد خوف و حذر

راز را غیر خدا محرم نبود ** آه را جز آسمان هم‌دم نبود

اصطلاحاتی میان هم‌دگر ** داشتندی بهر ایراد خبر

زین لسان الطیر عام آموختند ** طمطراق و سروری اندوختند 4010

صورت آواز مرغست آن کلام ** غافلست از حال مرغان مرد خام

کو سلیمانی که داند لحن طیر ** دیو گرچه ملک گیرد هست غیر

دیو بر شبه سلیمان کرد ایست ** علم مکرش هست و علمناش نیست

چون سلیمان از خدا بشاش بود ** منطق الطیری ز علمناش بود

تو از آن مرغ هوایی فهم کن ** که ندیدستی طیور من لدن 4015

جای سیمرغان بود آن سوی قاف ** هر خیالی را نباشد دست‌باف

جز خیالی را که دید آن اتفاق ** آنگهش بعدالعیان افتد فراق

نه فراق قطع بهر مصلحت ** که آمنست از هر فراق آن منقبت

بهر استبقاء آن روحی جسد ** آفتاب از برف یک‌دم درکشد

بهر جان خویش جو زیشان صلاح ** هین مدزد از حرف ایشان اصطلاح 4020