در تردد مانده‌ایم اندر دو کار ** این تردد کی بود بی‌اختیار

این کنم یا آن کنم او کی گود ** که دو دست و پای او بسته بود

هیچ باشد این تردد بر سرم ** که روم در بحر یا بالا پرم 410

این تردد هست که موصل روم ** یا برای سحر تا بابل روم

پس تردد را بباید قدرتی ** ورنه آن خنده بود بر سبلتی

بر قضا کم نه بهانه ای جوان ** جرم خود را چون نهی بر دیگران

خون کند زید و قصاص او به عمر ** می خورد عمرو و بر احمد حد خمر

گرد خود برگرد و جرم خود ببین ** جنبش از خود بین و از سایه مبین 415

که نخواهد شد غلط پاداش میر ** خصم را می‌داند آن میر بصیر

چون عسل خوردی نیامد تب به غیر ** مزد روز تو نیامد شب به غیر

در چه کردی جهد کان وا تو نگشت ** تو چه کاریدی که نامد ریع کشت

فعل تو که زاید از جان و تنت ** هم‌چو فرزندت بگیرد دامنت

فعل را در غیب صورت می‌کنند ** فعل دزدی را نه داری می‌زنند 420

دار کی ماند به دزدی لیک آن ** هست تصویر خدای غیب‌دان

در دل شحنه چو حق الهام داد ** که چنین صورت بساز از بهر داد

تا تو عالم باشی و عادل قضا ** نامناسب چون دهد داد و سزا

چونک حاکم این کند اندر گزین ** چون کند حکم احکم این حاکمین

چون بکاری جو نروید غیر جو ** قرض تو کردی ز که خواهد گرو 425

جرم خود را بر کسی دیگر منه ** هوش و گوش خود بدین پاداش ده

جرم بر خود نه که تو خود کاشتی ** با جزا و عدل حق کن آشتی

رنج را باشد سبب بد کردنی ** بد ز فعل خود شناس از بخت نی

آن نظر در بخت چشم احوال کند ** کلب را کهدانی و کاهل کند

متهم کن نفس خود را ای فتی ** متهم کم کن جزای عدل را 430

توبه کن مردانه سر آور به ره ** که فمن یعمل بمثقال یره

در فسون نفس کم شو غره‌ای ** که آفتاب حق نپوشد ذره‌ای