English    Türkçe    فارسی   

6
436-460

  • دانه‌ی چندی نهاده بر زمین  ** وآن صیاد آنجا نشسته در کمین 

  • خویشتن پیچیده در برگ و گیاه  ** تا در افتد صید بیچاره ز راه 

  • مرغک آمد سوی او از ناشناخت  ** پس طوافی کرد و پیش مرد تاخت 

  • گفت او را کیستی تو سبزپوش  ** در بیابان در میان این وحوش 

  • گفت مرد زاهدم من منقطع  ** با گیاهی گشتم اینجا مقتنع  440

  • زهد و تقوی را گزیدم دین و کیش  ** زانک می‌دیدم اجل را پیش خویش 

  • مرگ همسایه مرا واعظ شده  ** کسب و دکان مرا برهم زده 

  • چون به آخر فرد خواهم ماندن  ** خو نباید کرد با هر مرد و زن 

  • رو بخواهم کرد آخر در لحد  ** آن به آید که کنم خو با احد 

  • چو زنخ را بست خواهند ای صنم  ** آن به آید که زنخ کمتر زنم  445

  • ای بزربفت و کمر آموخته  ** آخرستت جامه‌ی نادوخته 

  • رو به خاک آریم کز وی رسته‌ایم  ** دل چرا در بی‌وفایان بسته‌ایم 

  • جد و خویشانمان قدیمی چار طبع  ** ما به خویشی عاریت بستیم طمع 

  • سالها هم‌صحبتی و هم‌دمی  ** با عناصر داشت جسم آدمی 

  • روح او خود از نفوس و از عقول  ** روح اصول خویش را کرده نکول  450

  • از عقول و از نفوس پر صفا  ** نامه می‌آید به جان کای بی‌وفا 

  • یارکان پنج روزه یافتی  ** رو ز یاران کهن بر تافتی 

  • کودکان گرچه که در بازی خوشند  ** شب کشانشان سوی خانه می‌کشند 

  • شد برهنه وقت بازی طفل خرد  ** دزد از ناگه قبا و کفش برد 

  • آن چنان گرم او به بازی در فتاد  ** کان کلاه و پیرهن رفتش ز یاد  455

  • شد شب و بازی او شد بی‌مدد  ** رو ندارد کو سوی خانه رود 

  • نی شنیدی انما الدنیا لعب  ** باد دادی رخت و گشتی مرتعب 

  • پیش از آنک شب شود جامه بجو  ** روز را ضایع مکن در گفت و گو 

  • من به صحرا خلوتی بگزیده‌ام  ** خلق را من دزد جامه دیده‌ام 

  • نیم عمر از آرزوی دلستان  ** نیم عمر از غصه‌های دشمنان  460